Puebla zostało założone w 1531 roku przez arcybiskupa Santo Domingo Toribio Benavente jako Puebla de los Ángeles (Miasto Aniołów - według legendy zstąpili oni z niebios aby wyznaczyć kształt miasta). W 1832 roku przejściowo stolica Republiki Meksyku. W 1847 roku zajęte przez wojska amerykańskie. W 1862 roku w bitwie pod miastem wojska generała I. Zaragozy pokonały Francuzów. W latach 1863-1867 okupowane przez Francuzów. Rozwój gospodarczy i rozbudowa na przełomie XIX i XX wieku.
katedra (XVI-XVIII w., zasadniczy zrąb budowli powstał w latach 1550-1640), z najwyższą dzwonnicą w Meksyku (69 m); we wnętrzu ołtarz główny z szarego onyksu pueblańskiego oraz malowidła autorstwa Miquela Cabrery i José Ibarry,
kościół San Francisco,
kościół Santo Domingo o fasadzie z szarozielonego onyksu z purpurowymi tynkami, z kaplicą Rosario (1650-1690), która jest wybitnym zabytkiem barokowej sztuki ornamentalnej,
klasztor Santa Monica (Muzeum Sztuki Sakralnej),
domy i pałace (XVII-XVIII w.), w tym wiele zdobionych barwnymi płytkami ceramicznymi,
Puebla jest ważnym ośrodkiem przemysłowym i kulturalnym kraju. Rozwinięty przemysł środków transportu (produkcja samochodów), maszynowy, metalowy (w tym hutażelaza), materiałów budowlanych, ceramiczny, szklarski, włókienniczy, skórzany i spożywczy. Ośrodek handlu i rzemiosła. Miasto to również ważny węzeł kolejowy i drogowy wraz z portem lotniczym. Znany ośrodek turystyczny.
W Puebli znajduje się też tor na którym regularnie odbywają się zawody WTCC.
19°02′49″N 98°12′34″W/19,046944 -98,209444
