gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Staw Noakowski – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Staw Noakowski z siedzibą GRN w Stawie Noakowskim utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie zamojskim w woj. lubelskim na mocy uchwały nr 18 WRN w Lublinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Emska Kolonia, Staw Noakowski wieś, Staw Noakowski kol., Staw Ujazdowski wieś, Staw Ujazdowski kol., Średnie Duże i Średnie Małe ze zniesionej gminy Nielisz w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 19 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1957 do gromady Staw Noakowski włączono wieś Ujazdów i kolonię Ujazdów z gromady Wirkowice w tymże powiecie[8][9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].