Szop[9] (Procyon) – rodzaj ssaków z rodziny szopowatych (Procyonidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w stanie naturalnym w Ameryce[10][11][12].
Charakterystyka
Długość ciała (bez ogona) 35–76 cm, długość ogona 19–38 cm; masa ciała 2,7–10,4 kg (samce są z reguły większe i cięższe od samic)[11][13]. Mają kciuk, który umożliwia im otwieranie drzwi i kubłów na śmieci. Są inteligentnymi wszystkożercami.
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1780 roku lekarz, chemik i przyrodnik Gottlieb Conrad Christian Storr w publikacji swojego autorstwa poświęconej systematyce ssaków[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) szop pracz (P. lotor).
Etymologia
- Procyon: gr. προ pro „przed, blisko”; κυων kuōn, κυνος kunos „pies”[14].
- Campsiurus: gr. καμψιουρος kampsiouros ‘ze zgiętym ogonem’, od καμψις kampsis ‘zginanie’; ουρα oura ‘ogon’[15]. Gatunek typowy: Link wymienił trzy gatunki – Lemur flavus von Schreber, 1774, Ursus lotor Linnaeus, 1758 i Campsiurus cancrivorus Link, 1795 (= Viverra cancrivora Brongniart, 1792) – nie wskazując typu nomenklatorycznego.
- Lotor: średniowiecznołac. lotor, lotoris ‘pracz’, od łac. lavare ‘myć, prać’[16]. Gatunek typowy: „Raton” (= Ursus lotor Linnaeus, 1758).
- Euprocyon: gr. ευ eu ‘dobry, typowy’; rodzaj Procyon Storr, 1780[17]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Ursus cancrivorus G. Cuvier, 1798.
- Mixophagus (Myxophagus): gr. μιξις mixis ‘mieszanina’; -φαγος -phagos ‘-jedzący’, od φαγειν phagein ‘jeść’[18]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Mixophagus spelaeus Cope, 1869 (= Ursus lotor Linnaeus, 1758).
- Mamprocyonus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku, polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[19].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[20][13][10][9]:
Opisano również gatunki wymarłe z Ameryki Północnej[21]:
- Procyon gipsoni Emmert & Short, 2018[22] (pliocen–plejstocen)
- Procyon megalokolos Emmert & Short, 2018[23] (pliocen–plejstocen)
- Procyon nebraskensis Lim & L.D. Martin, 2002[24] (miocen)
- Procyon rexroadensis Hibbard, 1941[25] (pliocen)