Tiapryd
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C15H24N2O4S
|
Masa molowa
|
328,43 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
51012-32-9
|
PubChem
|
5467
|
DrugBank
|
DB13025
|
SMILES
|
CCN(CC)CCNC(=O)C1=C(C=CC(=C1)S(=O)(=O)C)OC
|
|
InChI
|
InChI=1S/C15H24N2O4S/c1-5-17(6-2)10-9-16-15(18)13-11-12(22(4,19)20)7-8-14(13)21-3/h7-8,11H,5-6,9-10H2,1-4H3,(H,16,18)
|
InChIKey
|
JTVPZMFULRWINT-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
N05AL03
|
Farmakokinetyka
|
|
Działanie
|
przeciwpsychotyczne
|
Okres półtrwania
|
2,9–3,6 h
|
Metabolizm
|
wątrobowy
|
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
doustna, domięśniowa, dożylna
|
|
|
Tiapryd – organiczny związek chemiczny, pochodna benzamidu, stosowany jako lek przeciwpsychotyczny atypowy (II generacji) z grupy neuroleptyków[1].
Mechanizm działania
Tiapryd jest wybiórczy antagonistą receptorów dopaminergicznych D2 i D3[2].
Wskazania
Tiapryd znajduje zastosowanie w leczeniu stanów pobudzenia u osób starszych, alkoholowego zespołu abstynencyjnego z majaczeniem lub bez, w pląsawicy Huntingtona, a także w neurologicznej chorobie tikowej zwanej zespołem Tourette'a[4]. W Polsce ma rejestrację we wszystkich tych wskazaniach.