Abdullah ibn Xhafer عبد الله بن جعفر | |
---|---|
Personal | |
Lindur | rr. 622 ose 626 |
Vdekur | rr. 699 ose 702/704 |
Vend pushimi | Xhenet el-Baki, Medina |
Feja | Islam |
Bashkëshorti/ja |
|
Fëmijë |
|
Prindër |
|
Njohur për | shok i Muhamedit |
Relations | Benu Hashim (klan) |
Abdullah ibn Xhaferi (arabisht: عبد الله بن جعفر; c. 624 – 699 ose 702/704)[1] ishte shok dhe i afërm i profetit Muhamed, nip i Aliut dhe gjysmëvëlla i Muhamed ibn Ebi Bekrit.
Ai ishte djali i Xhafer ibn Ebi Talibit dhe Esma bint Umejs. Ata kishin emigruar në Abisini në vitin 616, dhe aty lindën Abdullahun dhe dy vëllezërit e tij.[2]:196 Abdullahu ishte i pari nga myslimanët që lindi në tokën e Abisinisë.[3] Pas lindjes së Abdullahut në Abisini, mbreti i Mbretërisë së Aksumit (Nexhashiu) u bekua me një djalë gjithashtu. Ai menjëherë i pyeti prindërit e Abdullah ibn Xhaferit për emrin e fëmijës së tyre. Pasi mori vesh emrin e familjes së Xhaferit, mbreti i Abisinisë zgjodhi gjithashtu emrin "Abdullah" për djalin e tij të parë. Thuhet gjithashtu se Esma bint Umejs ishte nëna gjidhënëse e djalit të mbretit abisinian.[4] Familja u kthye në Arabi në vitin 628 dhe u vendos në Medine.[2]:196
Përveç referencës së Ibn Haxherit, thuhet se pas 3 ditësh nga vdekja e Xhaferit, Muhamedi shkoi në shtëpinë e Esmasë dhe thirri fëmijët e Xhaferit. Ai më pas tha për secilin prej tyre “Sa i përket Muhamedit, ai i ngjan xhaxhait tonë Ebi Talib. Sa i përket Abdullahut, ai më ngjan si nga pamja, ashtu edhe nga karakteri im. Më pas, Muhamedi mori dorën e djathtë të Abdullahut dhe tha: “O Allah, jepi një pasardhës për Xhaferin në familjen e tij dhe bekoje Abdullahun në biznesin e tij dhe e përsëriti këtë apel të Plotfuqishmit tri herë.[5][3] Muhamedi i udhëzoi djemtë e Ebi Talibit, përkatësisht Xhaferin, Akilin dhe Aliun që të organizonin martesat e fëmijëve të tyre me kushërinjtë e tyre.[6]
Aliu kishte dëshiruar veçanërisht që vajzat e tij të martoheshin me djemtë e Xhaferit.[2]:299 Kur Abdullahu kërkoi dorën e Zejnebes, Aliu e pranoi atë.[7] Abdullahu dhe Zejnebja patën dy fëmijë.
Abdullah ibn Xhaferi ishte një nga njerëzit më të pasur në Medine dhe një filantrop i famshëm i cili quhej "Bahr al-Joud" që do të thotë një oqean bamirësie.[7]:35
Kur Aliu u bë kalif në vitin 656 dhe u shpërngul nga Medina në Kufe, Zejnebja dhe Abdullahu iu bashkuan atij.[8]