| Kradljivci bicikla | |
|---|---|
| Režiser | Vittorio De Sica |
| Producent |
|
| Scenarist(i) |
|
| Uloge |
|
| Muzika | Alessandro Cicognini |
| Kinematografija | Carlo Montuori |
| Montaža | Eraldo da Roma |
| Distributer | Ente Nazionale Industrie Cinematografiche |
| Premijera | 24. novembar 1948. |
| Trajanje | 90 minuta |
| Zemlja | Italija |
| Jezik | Italijanski |
| Zarada | 133.000 $[1] |
Kradljivci bicikla (italijanski: Ladri di biciclette) italijanski je film snimljen 1948. u režiji Vittorija De Sike. Traje 93 minute, a sniman je u crno-bijeloj tehnici.
Siromašni mladi otac Ricci (Lamberto Maggiorani) u razrušenom poslijeratnom Rimu konačno pronalazi posao postavljajući po gradu reklamne postere slavne glumice Rite Hayworth. Na njegovu nesreću, tokom prvog dana na poslu njegov dragocjeni bicikl biva ukraden. Otac i sin Bruno (Enzo Staiola) pokušavaju uhvatiti lopova, ali put ih odvodi do kuhinje bordela. Ubrzo su se skupili radoznali prolaznici, a potom stiže i policija. Budući da Ricci ne može dokazati krađu, ni policajac mu ne pomaže.
Filmu je dodijeljen počasni Oscar 1949. kao jednom od najboljih filmova svih vremena i smatran je začetnikom filmskog neorealizma.
Oscar za životno djelo (Počasni Oscar) | |
|---|---|
| 1928–1950. |
|
| 1951–1975. |
|
| 1976–2000. |
|
| 2001–2025. |
|
| 1947–1955 (počasni) |
|
|---|---|
| 1956–1980. |
|
| 1981–2000. |
|
| 2001–2020. |
|
| 2021–2040. | |
| 1948–1964. (Najbolji strani film) |
|
|---|---|
| 1965–1972. (Strani film – strani jezik) |
|
| 1973–1985. (Strani film) |
|
| 1986–danas (Film na stranom jeziku) |
|
| 1940-e | |
|---|---|
| 1950-e |
|
| 1960-e |
|
| 1970-e |
|
| 1980-e |
|
| 1990-e |
|
| 2000-e | |
| 2010-e |
|
| 2020-e |
|