Tom Jones je komedija koju je režirao Tony Richardson, a za koju je scenario napisao John Osborne. Bazirana je na istoimenom romanuHenryja Fieldinga i premijerno je prikazana 6. oktobra 1963. Albert Finney glumi Toma Jonesa, mladića iz Engleske 18. vijeka, koji postaje jedan od najvećih zavodnika svog vremena. Film je osvojio četiri Oscara.[2]
Radnja
Tom Jones, napušten kao beba pod čudnim okolnostima, odgojen je od veleposjednika Allworthyja. Prezren od strane Allworthyjevog zakonskog nasljednika Blifila, Tom odrasta u razuzdanog prestupnika, jako otvorenog prema bludničenju. On voli Sophie, kći veleposjednika Westerna, ali kad su ga njegovi odgajatelji uhvatili u vezi s lokalnom djevojkom Molly, njegovi ga se skrbnici odriču. Nakon brojnih avantura stiže u London i upada u novu vezu s bogatom gđom Bellaston. U međuvremenu, Westernova sestra ugovorila je brak između Sophie i Blifila. Prestrašena, Sophie bježi u London, upoznajući svoju rođakinju, gđu Fitzpatrick, koja je, isto kao ona, pobjegla od svog muža. G. Fitzpatrick ih prati i sumnja da je Tom zaveo njegovu odbjeglu suprugu.[1]
Tony Richardson - najbolji režiser - Udruženje režisera Amerike
John Addison - najbolja muzika - nagrada Grammy
Najbolja komedija - nagrada Laurel
Najbolji film - nagrada Udruženja filmskih kritičara New Yorka
Albert Finney - najbolji glumac - nagrada Udruženja filmskih kritičara New Yorka
Tony Richardson - najbolji režiser - nagrada Udruženja filmskih kritičara New Yorka
Albert Finney - najbolji glumac - nagrada Filmskog festivala u Veneciji
John Osborne - najbolji scenarist - nagrada Udruženja britanskih pisaca [1]
Zanimljivosti
Hugh Griffith navodno je bio pripit tokom cijelog vremena snimanja; scena u kojoj konj koga je jahao pada na njega nije bila planirana i mmogi vjeruju da je bio spašen samo zato što je bio pod djelovanjem alkohola. Ali u filmu se pojavljuje ova scena sve do trenutka kada spasioci stižu da ga izvuku.
Pjevač iz Velsa Tom Jones (rođen kao Thomas John Woodward) izabrao je svoje umjetničko ime u čast junaka ovog filma.
U sceni lova mogu se jasno vidjeti tragovi guma na putu koje su ostavili automobili. Put ima tragove guma cijelo vrijeme.[1]
Kritike
Ova snažna adaptacija čuvenog Fieldingovog romana puna je modernih snimateljskih trikova, ali njen sirovi dobri humor donio je opravdani komercijalni uspjeh.
Uprkos snažnoj energiji i ljepoti okruženja, ružnoća scena i sirovost montaže postaju trijumf. Oponašajući stilističku raznolikost Truffauta i Godarda tokom istog perioda, filmu nedostaju elegancija i finese i ne proizvodi ništa drugo nego iznenadne vodviljske preokrete.
Pripremite se za nešto što je sigurno jedna od najluđih, najzavodljivijih i najzabavnijih komedija koje je osvježavajuće spretni režiser ikada donio na scenu.
Osborne i Richardson odstupaju od tradicije "kuhinjskog" realizma, koja je obilježila njihove ranije radove, što se odrazilo u filmu Osvrni se u ljutnji. Stilski, Richardson je posudio od francuskog novog vala korištenje kamere na dinamičan i neskladan način. Tom Jones jedini je film u analima Akademije koji je imao tri nominacije za sporednu glumicu. Sve tri su britanske glumice, koje su to i zaslužile: dama Edith Evans, kao neustrašiva tetka, Diane Cilento, kao divlja vratareva kći, a najbolja od svih, Joyce Redman, kao dama slabog morala koja mami junaka velikim obrokom, što je postalo najbolje zapamćena sekvenca filma.
Flashdance – Michael Boddicker, Irene Cara, Kim Carnes, Doug Cotler, Keith Forsey, Richard Gilbert, Jerry Hey, Duane Hitchings, Craig Krampf, Ronald Magness, Dennis Matkosky, Giorgio Moroder, Phil Ramone, Michael Sembello i Shandi Sinnamon (1984)
Purpurna kiša – Prince i The Revolution (1985)
Policajac s Beverly Hillsa – Marc Benno, Harold Faltermeyer, Keith Forsey, Micki Free, John Gilutin Hawk, Howard Hewett, Bunny Hull, Howie Rice, Sharon Robinson, Danny Sembello, Sue Sheridan, Richard Theisen i Allee Willis (1986)
