A chicha é unha bebida fermentada (alcohólica) ou non fermentada de América Latina, orixinaria da rexión dos Andes e da Amazonia.[1] Tanto no período anterior e posterior á conquista española, a bebida de millo (chicha de jora) feita a partir dunha variedade domesticada de millo, é a forma máis común de chicha.[1] Porén, a chicha tamén é realizada cunha gran variedade doutras plantas silvestres e de cultivo, incluíndo, entre outras, a quinoa (Chenopodium quinia), a kañiwa (Chenopodium pallidicaule), o cacahuete, a mandioca, a froita de palma, a pataca, a Oxalis tuberosa e a chañar (Geoffroea decorticans).[1] Existen multitude de variedades rexionais da chicha.[2] No Imperio Inca, a chicha tiña usos cerimoniais e rituais.[3]
↑ 1,01,11,2Frances M. Hayashida (2015). "Chicha". En Karen Bescherer Metheny; Mary C. Beaudry. Archaeology of Food: An Encyclopedia. Rowman & Littlefield. pp. 97–98. ISBN9780759123663.
Morris, C. "Maize Beer in the Economics, Politics, and Religion of the Inca Empire" in Fermented Food Beverages in Nutrition, eds. Clifford F. Gastineau, William J. Darby e Thomas B. Turner (1979), pp. 21–35.
Super, John C. Food, Conquest, and Colonization in Sixteenth-Century Spanish America. 1988.
Vázquez, Mario C. "La chicha en los países andinos," América Indígena 27 (1967): 265-82.