Campus amotionis electricae D materiei ferroelectricae cum campus electricus E primum imminuatur, tum augeatur. Flexus sinum hysteresis constituunt.
Acer hysteresis sinus ligulae Schmittianae.
Exemplar opinabile magnetizationis m contra campus magneticum h. Cursus sursum versus, ex origine oriens, est primus magnetizationis flexus; cursus autem deorsum versus post saturationem, una cum flexu inferiori, principalem sinum constititit. Intercepta hc et mrs sunt coercivitas et remanentia saturationis.
Elastica vinculi cummei hypothetici hysteresis. Area in medio hysteresis sinu est energia ob frictionem internam dissipata.

Hysteresis (Graece ὑστέρησις 'defectus, cessatio'[1]) est fiducia status systematis in eius praeterito. Exempli gratia, magneti plus quam unum momentum magneticum quod fieri potest in campo magnetico dato esse potest, de modo per quem campus tempore praeterito mutaverit dependens. Diagrammata unius elementi momenti saepe sinum vel flexum hysteresis efficiunt, ubi sunt varii unius variabilis valores, in parte mutationis alius variabilis nitens.

Hysteresis in materiebus ferromagneticis et ferroelectricis fit, ut etiam in deformatione vinculorum cummeorum, mixturarum memoriam formarum habentium et multarum aliarum rerum naturae. Quae in systematibus naturalibus saepe cum mutatione thermodynamica quae inverti non potest adiungitur, sicut transitiones phasis, et cum frictione interna; dissipatio quotidianus effectus subsidiarius est.

Fiducia in praeterito insigniter in computatione est fundamentum memoriae in disco fixo et remanentia quae documentum magnitudinis campi magnetici telluris tempore praeterito retinet. Hysteresis praeterea in aerodynamica, ars ingeniaria, biologia, chemia, oeconomica, physica, et aliis discplinis academicis inveni potest.

Nexus interni

Notae

  1. Vocabulum scientificum a Iacobo Alfredo Ewing Equite circa annum 1890 ad mores materierum magneticarum excogitatum describendos.

Bibliographia

Nexus externi