Ignis (-is, m.) est rapida materiae (fomitis) oxydatio vel exustio per exothermicam combustionis rationem chemicam, quae calorem, lucem, et varios exitus liberat.[1][2]
Ignis etiam variis rebus utitur, e.g. face et cereo.
Ignis unum ex quattuor elementis alchemicis putatur.
Ad ignem accendendum opus est quattuor elementis:
Flamma ignis saepe rutila videtur, et nimirum antiqui rutilo saepissime usi sunt adiectivo flammae et ignis colorem describentes.[3] At ignis non solum rutilus, sed etiam ruber,[4] fulvus,[5] albus, caeruleus, vel etiam viridis esse potest. Ignis enim pro flammae calore et re cremabili colores variat. Res magno calore ardentes, sicut gasa ferruminationis, caerulea vel etiam albicanti flamma ardent.
Candelae et sulphurata rutila aut fulva flamma ardere solent. Color rutilus parvulis efficitur particulis fuligineis, quae ex candelae aut ligni aut sulphurati exustione nascuntur. Fuligo autem paene omnino carbone constat. Flammam autem fulvam accuratius inspicientem non fallet eam punctulis versicoloribus variegare. Color calidissimorum punctorum albus est, alias autem rutilus, fulvus aut ruber.
Vicimedia Communia plura habent quae ad ignem spectant. |
Vicicitatio habet citationes quae ad ignem spectant. |