Piet Jozef Swerts (Tongeren, 14 november 1960) is een Vlaams componist.
Na zijn humaniora studies aan het O.L.V.College in Tongeren begon hij in 1974 aan de muziekstudies in het Lemmensinstituut te Leuven. Hij studeerde er onder meer piano bij Robert Groslot en Alan Weiss. Hij was er ook de eerste laureaat (met grote onderscheiding) van de prijs "Lemmens-Tinel" voor compositie en piano en behaalde er bovendien eerste prijzen notenleer, harmonie, praktische harmonie, contrapunt, fuga, kamermuziek, pianistbegeleider, orkestdirectie en compositie.
Swerts kreeg bekendheid als componist nadat in 1987 zijn werk "Rotations" voor piano en orkest plichtwerk werd voor de Koningin Elisabethwedstrijd. Dit werk was onderwerp van een nationale compositiewedstrijd.
In 1993 componeerde hij opnieuw het verplichte werk voor deze wedstrijd, ditmaal een vioolconcert. Voor dit stuk, Zodiac, kreeg hij in het kader van de Internationale Koningin Elisabethwedstrijd voor compositie de Grote Prijs in de Internationale Koningin Elisabethwedstrijd voor compositie (met onder meer Henryk Górecki en Franco Donatoni als juryleden).
Hetzelfde jaar verscheen zijn Marcuspassie in opdracht van het Lemmensinstituut op dubbel CD onder leiding van de componist bij Vox temporis.In het voorjaar '97 (december) verscheen er bij Eufoda een eerste, nieuwe cd met het volledige piano oeuvre van de componist (1985-1995) door hemzelf gespeeld: Eufoda 1251 Piet Swerts speelt Piet Swerts.
Een belangrijk moment in zijn carrière was de creatie van zijn grootschalige opera Les liaisons dangereuses in 1996 in de Vlaamse Opera. In 1998 werd zijn Clarinetconcerto voor Walter Boeykens in opdracht van het Koninklijk Philharmonisch Orkest van Vlaanderen gecreëerd, en het Lauda Sion voor soli, koor en orkest voor de inwijding van het gerestaureerde Dirk Bouts schilderij Het laatste avondmaal in opdracht van de Hogeschool Groep T.
In 2004 componeerde hij een saxofoonconcerto Dance of Uzume voor Nobuya Sugawa, EMI-artiest, waarvan de cd-opname plaatsvond in Tokio, op januari 2005 met het Tokio Kosei Wind Orchestra.
In september 2005 ging de tentoonstelling Leven in Steen, 4 miljard evolutie in de museumsite in Leuven open, waarvoor hij 60’ orkestmuziek componeerde, die op Cd werden gezet door het VRO en VRK.
In december van 2005 bracht hij de Amerikaanse première van zijn pianoconcerto Wings in Oregon, alsook in maart 2006 in Parijs en Troyes, Frankrijk. Wings werd ondertussen reeds verschillende malen met succes gebracht in Japan, Duitsland, Nederland, Canada, China en Singapore en in april 2006 in San Francisco, US.
In 2006 richtte hij zijn eigen uitgeverij Zodiac Editions op, dat nu sinds 2020 operatief is op het digitaal platform www.zodiaceditions.com. Partituren kunnen er digitaal geconsulteerd worden en zowel fysiek als digitaal besteld worden, tevens worden zoveel mogelijk geluid- en video-opnamen aan alle titels gekoppeld.
In 2007 werd hij uitgenodigd in Dallas, Texas om zijn werk voor te stellen tijdens het 4th National Saxophone Congress — Nort American Saxophone Alliance. In 2008 werd zijn werk Antifona bekroond met de Provinciale Prijs voor Compositie van de Provincie Vlaams-Brabant. In 2009 werd zijn oratorium Heilige Seelenlust voor twee solisten, drie koren en twee orkesten gecreëerd in het Lemmensinstituut te Leuven. In 2010 werd het grootschalige project Wit[h] gecomponeerd i.o.v. het Conservatorium te Leuven uitgevoerd met de medewerking van 800 uitvoerders. In hetzelfde jaar gaf hij masterclasses compositie aan de universiteiten van Iowa en Connecticut.
In 2011 promoveerde hij aan de F.A.K. maxima cum laude tot doctor in de Kunsten op het proefschrift Imitatio et Aemulatio, de L'homme armé-traditie in heden en verleden als inspiratiebron voor een nieuwe toonspraak, renaissance van de polyfonie? Promotor was prof. dr. David Burn van de onderzoekseenheid musicologie aan de KU Leuven.
In 2012 componeerde hij een nieuwe saxofoonsonate Hat City Sonata, een Festive Overture voor het Sinfonisches Landesorchester Hessen, en een werk voor hoorn en orkest in opdracht van het Bruocsella Symphony Orchestra.
In 2013 werd Swerts benoemd tot lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Kunsten en Wetenschappen van België.
In augustus 2014 werd zijn oorlogsoratorium The Sack of Louvain in Leuven gecreëerd naar aanleiding van herdenkingsplechtigheden van de Eerste Wereldoorlog. In hetzelfde jaar componeerde hij de soundtrack voor de langspeelfilm Atlantic.
In oktober 2016 verscheen een cd Seeker of truth met integraal pianowerk van hem uit opgenomen door Russell Hirshfield bij Phaedra.
In 2017 werd zijn A Symphony of Trees met 400 uitvoerders gecreëerd in de St.Maartens kathedraal van Ieper naar aanleiding van de herdenking van de derde slag van Passchendaele.
In 2018 componeerde hij 24 Straight Strung Sonatas, die hij hetzelfde jaar opnam voor Antarctica Records. De première werd in New York voorgesteld op 15 maart 2019. Hetzelfde jaar was er ook de creatie van zijn dubbelconcerto Passions voor twee piano's en orkest.
In 2020 was er de creatie van Le Bestiaire in het Concertgebouw in Brugge op 14 februari en zijn derde symfonie Yakara voor bariton, vrouwenkoor en symfonisch orkest in september in Maastricht en Tongeren.
Swerts heeft in 2021 zijn celloconcerto Sehnsucht voltooid en een vioolconcerto Nefrererrata.
Swerts doceert compositie en orkestratie aan de Campus Lemmens bij de onderzoekseenheid Music & Drama van LUCA School of Arts en publiceerde in 2020 Principes van de orkestratie (220 pagina's), in 2022 een Werkboek Orkestratie.