Braveheart – Waleczne Serce – dramat historyczny produkcji amerykańskiej z 1995 roku w reżyserii Mela Gibsona, opowiadający o przywódcy szkockiego powstania przeciwko rządom Anglii, Williamie Wallace.
Film był kręcony od 6 czerwca do 26 października 1994. Serwis Rotten Tomatoes przyznał mu wynik 78%[2].
Fabuła
Pod koniec XIII w. król Szkocji umiera nie zostawiwszy po sobie potomka, a tym samym następcy tronu. Władzę nad krajem przejmują Anglicy, Szkocja dostaje się pod panowanie angielskiego króla Edwarda I. Przejęcie władzy odbywa się w wyjątkowo krwawych okolicznościach. Jednym ze świadków gwałtów i morderstw jest kilkunastoletni chłopak, William Wallace. Po latach spędzonych pod opieką stryja dorosły William wraca do rodzinnej wioski. Jedną z pierwszych osób, które spotyka, jest Murron – przyjaciółka z lat dzieciństwa. Dawne uczucie przeradza się w wielką i szczerą miłość. Aby uniknąć hańbiącego prawa pierwszej nocy, młodzi biorą ślub w tajemnicy, nawet przed najbliższymi. Nie zapobiega to nieszczęściu. Któregoś dnia jeden z angielskich żołnierzy usiłuje zgwałcić Murron. W obronie własnej dziewczyna zadaje mu kilka ran, za co zostaje publicznie stracona.
Wydarzenie to staje się momentem przełomowym w życiu młodego Szkota. Oszalały z rozpaczy William z pomocą innych mieszkańców wioski szturmem zdobywa pobliską angielską warownię. Wokół niego zaczynają się gromadzić tłumy Szkotów, gotowe do walki ze znienawidzonymi Anglikami, a William otrzymuje przydomek Braveheart – Waleczne Serce. Dysponujący liczną armią król Edward I pacyfikuje szkockie wioski. Bitwa pod Stirling kończy się jednak zwycięstwem Szkotów.
William Wallace otrzymuje tytuł szlachcica z rąk szkockich panów, którzy wobec Anglików prowadzą jednak politykę niezwykle ugodową. Król Edward I proponuje rozmowy pokojowe, na które wysyła księżniczkę Isabelle. Isabelle szybko ulega fascynacji Williamem Wallace’em. Wkrótce zdradza mu plan sekretnego ataku Anglików, co pozwala wojskom szkockim uniknięcia zasadzki. Tym razem jednak przekupiona dobrami ziemskimi szlachta szkocka zdradza i wojska Wallace’a ponoszą klęskę. Williamowi udaje się odbudować swe oddziały, zagrożony król ponownie wysyła Isabelle z misją pokojową. Jej spotkanie z Wallace’em przybiera intymny charakter. Wkrótce jednak na skutek kolejnej zdrady zostaje on pojmany i wydany w ręce króla Edwarda I.
Nagrody
Film otrzymał wiele nagród, m.in. był zdobywcą 5 Oscarów w 1995 roku[3]:
Nominacje
- 1996 – James Horner (nominacja) Oscar najlepsza muzyka
- 1996 – James Horner (nominacja) Złoty Glob najlepsza muzyka
- 1996 – Randall Wallace (nominacja) Oscar najlepszy scenariusz oryginalny Akademia Filmowa
- 1996 – James Horner (nominacja) BAFTA najlepsza muzyka BAFTA
- 1996 – Mel Gibson (nominacja) BAFTA najlepszy reżyser BAFTA
- 1996 – John Toll (nominacja) najlepsze zdjęcia Camerimage
- 1996 – (nominacja) Złoty Glob najlepszy dramat
- 1996 – Randall Wallace (nominacja) Złoty Glob najlepszy scenariusz
- 1996 – (nominacja) MTV Movie Award najlepszy film
- 1996 – Mel Gibson (nominacja) MTV Movie Award najlepsza rola męska
- 1996 – (nominacja) Oscar najlepszy montaż
- 1996 – James Horner (nominacja), Saturn za najlepszą muzykę
- 1996 – (nominacja) Saturn najlepszy film akcji/przygodowy/thriller
- 1996 – John Toll (nominacja) Złota Żaba Camerimage
Ocena filmu
Użytkownicy portalu Filmweb ocenili obraz na 8,1 na 10 możliwych punktów (stan na styczeń 2022 przy liczbie 394 801 głosujących)[4]. Widzowie-użytkownicy anglojęzycznego portalu IMDb ocenili film na 8,4 na 10 (styczeń 2022)[5].
.jpg)