| Arcybiskup emeritus | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 października 1931 |
| Data i miejsce śmierci |
26 grudnia 2021 |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Biskup Lesotho | |
| Okres sprawowania |
1976–1978 |
| Zwierzchnik Kościoła Anglikańskiego RPA | |
| Okres sprawowania |
1986–1996 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
1969 |
| Prezbiterat |
1976 |
| Sakra biskupia |
1976 |
| |
| Odznaczenia | |
_-_ribbon_bar.gif){kind=small}      
| |
Desmond Mpilo Tutu (ur. 7 października 1931 w Klerksdorp, zm. 26 grudnia 2021 w Kapsztadzie[1]) – południowoafrykański biskup anglikański, zwierzchnik tamtejszego Kościoła, od lat 70. XX w. aktywny przeciwnik apartheidu. Był pierwszym czarnoskórym arcybiskupem południowoafrykańskiego Kościoła anglikańskiego. W 1984 został laureatem Pokojowej Nagrody Nobla.
W 1960 przyjął święcenia kapłańskie w Kościele anglikańskim[2]. Ukończył studia teologiczne na Uniwersytecie Londyńskim[3]. W latach 1975–78 był biskupem Lesotho, w 1985 został biskupem Johannesburga[2]. W połowie lat 70. zaangażował się w działania przeciwko segregacji rasowej w RPA, stając się ważną postacią tego ruchu[3].
Przeforsował wprowadzenie do konstytucji RPA zakazu dyskryminacji. Najbardziej zasłużył się dla pojednania między białymi i czarnoskórymi, co uchroniło RPA przed chaosem konfliktu etnicznego. Obrońca osób LGBT[4][5], prześladowanych w Afryce, działacz na rzecz równouprawnienia osób homoseksualnych (m.in. popierał małżeństwa osób tej samej płci). Działacz na rzecz praw człowieka i czołowy przedstawiciel ruchu prewencji HIV/AIDS w Afryce.
18 listopada 2007 w wywiadzie dla BBC Radio 4 oskarżył Kościół anglikański o obsesję na punkcie homoseksualności, dodając: „Jeżeli Bóg, jak mówią, jest homofobiczny, nie oddawałbym mu uwielbienia”[6].
2 lipca 1955 ożenił się z Leah Nomalizo Tutu, z którą miał czworo dzieci: Trevora Thamsanqa, Theresę Thandekę, Naomi Nontombi oraz Mpho Andreę.
