Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Kapitan regent San Marino razem z Glorianą Ranocchini | |
Okres |
od 1 kwietnia 1984 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Germano De Biagi, Renzo Renzi |
Następca |
Giuseppe Amici, Marino Bollini |
Giorgio Crescentini (ur. 8 marca 1950 w Montegiardino) – sanmaryński polityk, działacz sportowy i piłkarz występujący na pozycji obrońcy.
W 1984 roku pełnił wraz z Glorianą Ranocchini półroczną kadencję na stanowisku kapitana regenta San Marino z ramienia Socjalistycznej Partii San Marino (PSS)[1][2].
Jako nastolatek szkolił się w akademii piłkarskiej Nucleo Addestramento Giovani Calciatori, zarządzanej przez FSGC[1]. Następnie trenował w akademii SS Ternana i Bologna FC 1909[1]. W trakcie kariery na poziomie seniorskim występował na pozycji stopera w klubach sanmaryńskich: SS Serenissima, SC Faetano, SP Tre Penne, SP La Fiorita, SP Tre Fiori oraz we włoskim zespole AS Novafeltria[1]. Ze względu na warunki fizyczne nosił przydomek Buldożer[1]. Z powodu kontuzji stawu kolanowego w 1977 roku zakończył grę w piłkę nożną[1].
W 1967 roku Crescentini wraz z grupą 17 innych osób założył klub piłkarski SP La Fiorita[3][4]. W 1977 roku rozpoczął pracę w zarządzie FSGC[3][5]. W latach 1982–1985 pełnił funkcje wiceprezydenta oraz sekretarza generalnego[3][5]. W 1985 roku został wybrany na prezydenta federacji[3][5]. Podczas swojej pierwszej kadencji skupił się na budowie zorganizowanych struktur piłkarskich w San Marino[1]. W 1985 roku utworzono męskie reprezentacje San Marino w piłce nożnej i futsalu, a także Stowarzyszenie Sędziów San Marino (ASA)[6][7]. W sezonie 1985/86 zainaugurowano rozgrywki Serie A1, natomiast w kolejnym sezonie powołano do życia Serie A2[6][7]. W 1986 roku FSGC zatwierdziła pierwszy statut federalny i otrzymała wstępne członkostwo w UEFA[6][7], co pozwoliło jej rok później na wystawienie reprezentacji U-16 w kwalifikacjach Mistrzostw Europy 1988[8]. 24 czerwca 1988 oficjalnie przyjęto San Marino do UEFA, natomiast 2 lipca tegoż roku do FIFA[6][7]. W tym samym roku działalność rozpoczęła reprezentacja U-21[9]. W 1990 roku występy zainaugurowała seniorska reprezentacja San Marino, która wzięła udział w eliminacjach Mistrzostw Europy 1992[7]. W 1993 roku utworzono reprezentację U-18[10].
W 1993 roku Crescentini zaaprobował na stanowisku sekretarza generalnego Luciano Casadeiego (1958–2020), który pełnił tę funkcję do 2017 roku[11][12]. We współpracy z nim organizował on format rozgrywek piłkarskich, tworzył rozgrywki młodzieżowe i bazy szkoleniowe oraz zainicjował cykliczne imprezy kulturalno-sportowe Festa del Calcio oraz Calcio Estate[11]. W 2000 roku sanmaryńskie kluby zostały dopuszczone do rozgrywek Pucharu UEFA[7], natomiast od sezonu 2007/08 mistrz kraju otrzymał prawo udziału w kwalifikacjach Ligi Mistrzów UEFA[13]. W 2005 roku FSGC uzyskała z UEFA 2,5 miliona franków szwajcarskich w ramach programu rozwojowego Hat-trick[14]. Fundusze te przeznaczono na modernizację 10 boisk na terenie kraju oraz budowę nowej siedziby federacji La Casa del Calcio[15]. W 2011 roku reprezentacja San Marino w futsalu rozpoczęła rywalizację w oficjalnych rozgrywkach[16]. W 2015 roku FSGC pozyskała z programów rozwojowych Hat-trick i Goal kwotę 14 milionów euro, którą przeznaczono na modernizację i rozbudowę obiektów piłkarskich[17]. W czerwcu tego samego roku Crescentini ogłosił rezygnację zę stanowiska ze względów zdrowotnych, którą odwołał 6 miesięcy później[17]. W 2017 roku, po odbyciu ośmiu kadencji, został zastąpiony przez Marco Turę, który w 2019 roku przyznał mu tytuł pierwszego w historii członka honorowego FSGC[18].
W latach 1989-2005 i 2009-2016 był wiceprezydentem Narodowego Komitetu Olimpijskiego San Marino (CONS)[3][19][20]. Za jego kadencji San Marino dwukrotnie uzyskało prawa do organizacji Igrzysk Małych Państw Europy (2001, 2017).
W styczniu 2004 roku Crescentini został mianowany członkiem Komisji Odwoławczej FIFA, w której zasiadał przez jedną kadencję[21]. W lipcu 2007 roku objął funkcję wiceprzewodniczącego Komitetu UEFA ds. Futsalu i Piłki Nożnej Plażowej[22], którą sprawował przez dwie kadencje do 2014 roku[23].
W 1973 roku ukończył Wyższy Instytut Wychowania Fizycznego w Urbino. Jego syn Paolo (ur. 1973) jest dziennikarzem San Marino RTV i politykiem[24]. W latach 2001–2009 był on prezydentem klubu SP La Fiorita[25]. W latach 2008-2013 zasiadał w Wielkiej Radzie Generalnej z ramienia Partii Socjalistów i Demokratów (PSD)[24][26]. Był współzałożycielem Socjalistycznej Partii Reformatorskiej San Marino (PSRS) i pierwszym jej przewodniczącym (2009–2012)[27] oraz przewodniczącym Partii Socjalistycznej (PS) (2016)[28]. Giorgio Crescentini był stryjem Federico Crescentiniego, reprezentanta San Marino w piłce nożnej[29].