 Canet na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes (2013) | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 kwietnia 1973 |
|---|---|
| Zawód |
aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy |
| Współmałżonek |
Diane Kruger (2001–2006; rozwód) |
| Lata aktywności |
od 1994 |
| Strona internetowa | |
Guillaume Canet (ur. 10 kwietnia 1973 w Boulogne-Billancourt) – francuski aktor, scenarzysta, reżyser i producent filmowy. Laureat Cezara dla najlepszego reżysera za film Nie mów nikomu (Ne le dis à personne, 2006)[1].
Urodzony w Boulogne-Billancourt[2] w rodzinie hodowców koni, dzieciństwo spędził z dwiema siostrami na wsi w okolicy Rambouillet niedaleko Paryża. W wieku dziesięciu lat został zatrudniony w cyrku. Uczęszczał do szkoły Saint-Louis Notre-Dame-Du-Bel-Air. W młodości chciał być dżokejem, a następnie rozpoczął na krótko karierę zawodową w sporcie. Jednak po wypadku w wieku osiemnastu lat skoncentrował się na aktorstwie. Podjął studia w paryskiej prestiżowej szkole dramatycznej Cours Florent, gdzie spotkał Jeana Rocheforta, który podobnie jak Canet przejawia pasję dla koni i zachęcił go do rozpoczęcia kariery filmowej. Został dostrzeżony w sztuce Henry’ego de Montherlanta Miasto, którego księciem jest dziecko u boku Christophe’a Malavoya[3].
Po raz pierwszy trafił na mały ekran jako Frédéric w telefilmie Wzgórze tysiąca dzieci (La Colline aux mille enfants, 1994). Często otrzymywał role naiwnych młodych mężczyzn. Przełomem stała się rola Vincenta Mazeta, chłopaka głównej bohaterki granej przez Virginie Ledoyen w melodramacie kryminalnym W sercu (En plein coeur, 1998)[4] u boku Gérarda Lanvina i Carole Bouquet, za którą zdobył nominację do nagrody Cezara jako najbardziej obiecujący młody aktor. Rola Sauveura w komediodramacie Nie zostanę bez mojego ojca (Je règle mon pas sur le pas de mon père, 1999) oraz postać Francka w melodramacie Po prostu razem (Ensemble, c’est tout, 2007) z Audrey Tautou przyniosła mu nagrodę na festiwalu filmów romantycznych w Cabourgu.
W 2000 odebrał nagrodę im. Jeana Gabin. Był nominowany po raz drugi do nagrody Cezara za pracę jako scenarzysta, reżyser i producent filmowy na planie czarnej komedii Mój idol (Mon idole, 2002), gdzie zagrał u boku swojej ówczesnej żony Diane Kruger.
Reżyserował trzy reklamy Ciné Films (2002) i dla Le Parisien (2001) oraz przedstawienie teatralne Wernisaż (Vernissage, 1996) w Little Theater Hebertot. Nagrodę Cezara otrzymał za reżyserię dramatu kryminalnego Nie mów nikomu (Ne le dis à personne, 2006).
1 września 2001 zawarł związek małżeński z niemiecką modelką i aktorką Diane Kruger. Jednak w 2006 doszło do rozwodu. W 2007 związał się z Marion Cotillard[5], którą poznał na planie komedii romantycznej Miłość na żądanie (Jeux d’enfants, 2003)[6]. Mają syna Marcela (ur. 19 maja 2011) i córkę Louise (ur. 2017).
Do kręgu jego przyjaciół należą Leonardo DiCaprio, francuski piłkarz Bixente Lizarazu, François Cluzet i Monica Bellucci.
