![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
8 lipca 1938 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 sierpnia 2015 |
Zawód | |
Współmałżonek |
Beata Kamas |
Lata aktywności |
1957–2015 |
Zespół artystyczny | |
Teatr Ateneum w Warszawie | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Jerzy Kamas (ur. 8 lipca 1938 w Łodzi, zm. 23 sierpnia 2015 w Otwocku) – polski aktor teatralny i filmowy, w latach 1968–1971 aktor Teatru Narodowego w Warszawie, w latach 1971–2015 aktor Teatru Ateneum w Warszawie.
Był absolwentem (1961) Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Po raz pierwszy wystąpił w teatrze 1 lutego 1957 – na deskach Teatru Ziemi Łódzkiej zagrał wówczas w sztuce Kowal, pieniądze i gwiazdy Jerzego Szaniawskiego, którą wyreżyserowała Stefania Domańska.
Trzy lata później w Teatrze Powszechnym w Łodzi, zagrał w dwóch sztukach Williama Szekspira: Wieczorze Trzech Króli (reż. Jerzy Walden) i Śnie nocy letniej (reż. Emil Chaberski). W łódzkim Teatrze Powszechnym grał do roku 1964 – wystąpił tam m.in. w Klubie Pickwicka Karola Dickensa i Fizykach Friedricha Dürrenmatta.
W latach 1964–1967 był aktorem Teatru im. Słowackiego w Krakowie. Na jego deskach zagrał m.in. Poetę w Wyzwoleniu Stanisława Wyspiańskiego (reż. Bronisław Dąbrowski), Filcha w Operze za trzy grosze Bertolta Brechta (reż. Lidia Zamkow) i Makdufa w Makbecie Szekspira (reż. Lidia Zamkow).
Od roku 1968 Kamasa można było oglądać na scenie Teatru Narodowego w Warszawie. Zagrał tam w wielu spektaklach wyreżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza – wystąpił m.in. jako Bianchetti w Nie-boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego (1969), Inkwizytor w Świętej Joannie George’a Bernarda Shawa (1969), Car w Kordianie Juliusza Słowackiego (1970) oraz Klaudiusz w Hamlecie Szekspira (1971).
W Teatrze Narodowym Kamas wystąpił też w spektaklach Ryszard III Szekspira, jako Ryszard książę Gloucester (1969, reż. Jan Maciejowski), i Opera za trzy grosze Bertolta Brechta, jako Mackie Majcher (1970, reż. Jan Maciejowski).
W roku 1971 aktor zaczął występować na deskach warszawskiego Teatru Ateneum – był w jego zespole przez 44 lata, aż do swej śmierci (2015 r.). Grał tam w spektaklach reżyserowanych m.in. przez Macieja Prusa, Janusza Warmińskiego i Kazimierza Kutza. Za rolę w wystawionej na deskach Ateneum Pornografii Witolda Gombrowicza (reż. Andrzej Pawłowski), gdzie wcielił się w rolę Fryderyka, Kamas otrzymał w roku 1985 nagrodę prezydenta Warszawy. W ostatnich latach w teatrze Ateneum występował m.in. w spektaklach: Król Edyp Sofoklesa, Zmierzch Izaaka Babla, Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego. W roku 2008 odbyła się premiera przedstawienia Stacyjka Zdrój, spektaklu zbudowanego z piosenek Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego (jako ksiądz Luc).
Z drugą żoną Beatą miał dwóch synów: Pawła i Karola. Mieszkał w Warszawie. Jego pierwsza żona Ewa Kamas jest również aktorką, przez wiele lat związaną z teatrem we Wrocławiu.
Zmagał się z chorobą nowotworową jelit. Zmarł 23 sierpnia 2015 w Otwocku[1][2][3]. Został pochowany 31 sierpnia 2015 na Starych Powązkach w Warszawie[4] (kwatera 175-2-26/27)[5].