![]() Rachel McAdams (2016) | |
Imię i nazwisko |
Rachel Anne McAdams |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Zawód | |
Lata aktywności |
od 2001 |
Rachel Anne McAdams (ur. 17 listopada 1978 w London) – kanadyjska aktorka filmowa i telewizyjna.
Swoją karierę rozpoczęła po uzyskaniu stopnia licencjata na wydziale teatralnym York University w 2001 roku. Jej pierwszym filmem amerykańskim była wydana w następnym roku komedia Gorąca laska. Rok 2004 okazał się punktem zwrotnym w karierze aktorki, ponieważ ukazały się wtedy dwie przebojowe produkcje z jej udziałem: Wredne dziewczyny i Pamiętnik. W 2005 roku premierę miały jej trzy filmy: komedia romantyczna Polowanie na druhny, thriller Red Eye i komediodramat Rodzinny dom wariatów. Media nadały jej wtedy tytuł „następnej Julii Roberts”.
W 2006 roku przerwała karierę, aby skupić się na sobie i swojej rodzinie. Po kilkunastu miesiącach wróciła rolą w niezależnym obrazie Życie małżeńskie (2007).
W 2009 roku nastąpił jej powrót do wysokobudżetowych produkcji: zagrała w thrillerze politycznym Stan gry, melodramacie Zaklęci w czasie i przygodowym Sherlocku Holmesie w reżyserii Guya Ritchiego. W 2010 roku wystąpiła w komedii Dzień dobry TV. W 2011 roku pojawiła się w komedii romantycznej O północy w Paryżu w reżyserii Woody’ego Allena i gościnnie w Sherlocku Holmesie: Gra cieni. W 2012 roku na ekrany kin weszły trzy produkcje z jej udziałem: melodramaty I że cię nie opuszczę i To the Wonder Terrence’a Malicka oraz thriller Namiętność Briana De Palmy. W 2013 zagrała główną rolę (obok Domhalla Gleesona) w komedii romantycznej Richarda Curtisa Czas na miłość (ang.: About Time). W 2015 roku występowała w drugim sezonie serialu kryminalnego HBO: Detektyw.
W 2016 roku została nominowana do Oscara i nagrody Amerykańskiej Gildii Aktorów Filmowych za rolę dziennikarki śledczej Sachy Pfeiffer w filmie Spotlight. W 2016 wszedł na ekrany film z jej udziałem, powstały na podstawie komiksów wydawnictwa Marvel Comics – Doctor Strange. W 2017 zagrała jedną z głównych ról w dramacie romantycznym Nieposłuszne oraz w komediach Wieczór gier (2018) i Eurovision Song Contest: Historia zespołu Fire Saga (2020).
Rachel Anne McAdams urodziła się 17 listopada 1978 roku w Londonie leżącym w kanadyjskiej prowincji Ontario[1][2][3], lecz dorastała w pobliskim St. Thomas[4][5]. Jej matka, Sandra (z domu Gale), była pielęgniarką, a ojciec, Lance, pracował jako kierowca ciężarówki i spedytor[3][6]. Ma dwoje młodszego rodzeństwa: brata Daniela i siostrę Kayleen (wizażystka)[7].
Od czwartego roku życia trenowała łyżwiarstwo figurowe i do osiągnięcia wieku osiemnastu lat brała udział w regionalnych zawodach łyżwiarskich[5][8][9], niekiedy je wygrywając[4]. Gdy rozpoczęła studia, uznała, iż brakuje jej odpowiedniej samodyscypliny i zrezygnowała z uprawiania tego sportu[8][10].
W St. Thomas ukończyła szkołę podstawową (Myrtle Street Public School) i średnią (Central Elgin Collegiate Institute)[4][11]. Podczas trzech letnich wakacji pracowała w lokalnej restauracji należącej do sieci McDonald’s[4][6][12][13].
Od dwunastego roku życia występowała w przedstawieniach teatru dziecięcego z Londonu[5][14]. Za jedną z ról otrzymała nagrodę na przeglądzie teatralnym Sears Ontario Drama Festival[4]. W czasie wyboru dalszej drogi edukacji, początkowo planowała rozpoczęcie studiów kulturoznawczych, ale nauczycielka prowadząca koło teatralne przekonała ją, aby wybrała naukę w szkole teatralnej[4][15]. Zapisała się na wydział teatralny York University w Toronto, który ukończyła ze stopniem licencjata (Bachelor of Fine Arts) w 2001 roku[6][8][14]. Podczas studiów współpracowała z tamtejszym Necessary Angels Theatre Company[16].
Na dużym ekranie zadebiutowała w kanadyjsko-włoskiej koprodukcji My Name is Tanino z 2002 roku[10]. Za rolę nastoletniej Patsy w następnym filmie, Perfect Pie (2002), otrzymała nominację do nagrody Genie[8]. Jej pierwszym filmem zrealizowanym w Hollywood była komedia Gorąca laska z 2002 roku, w której zagrała postać złośliwej nastolatki, która zamienia się ciałami z drobnym kryminalistą[8]. Jak sama później przyznała, film ten był „ogromnym kamieniem milowym” w jej karierze[6]. Następnie powróciła do Kanady, gdzie wystąpiła w kilku odcinkach telewizyjnego miniserialu komediowego Slings and Arrows[17].
Przełomem w jej karierze okazał się udział w komedii młodzieżowej Wredne dziewczyny (2004)[18]. 25-letnia wówczas McAdams zagrała w niej rolę Reginy George, złośliwej nastolatki będącej przywódczynią grupy licealnych piękności[19]. Film ten osiągnął sukces kasowy w Stanach Zjednoczonych[20], a krytycy komplementowali go i porównywali do Clueless z 1995 roku[21][22][23]. Grę McAdams oceniono przychylnie[24][25], a „USA Today” pochwalił jej „talent komediowy”[26].
Jej drugim filmem z 2004 roku był Pamiętnik, adaptacja popularnej powieści Nicholasa Sparksa. Wraz z Ryanem Goslingiem zagrali parę kochanków z lat 40. XX wieku, rozdzieloną przez koleje losu[8][27]. Pomimo „ckliwej” historii, krytycy byli pod wrażeniem postaci wykreowanych przez McAdams i Goslinga. Recenzent „The New York Times” napisał: „Ich gra jest tak spontaniczna i porywająca, że szybko utożsamiasz się z lekkomyślnymi kochankami, uosabiającymi niewinność, która całkowicie zniknęła z życia amerykańskich nastolatków. Wbrew zdrowemu rozsądkowi, dopingujesz parze w pokonywaniu przeciwności losu”[28]. Film nieoczekiwanie stał się przebojem[29][30][31]. McAdams otrzymała nominacje do kilku nagród, głównie do MTV Movie Awards i Teen Choice Awards. „Jestem bardzo wdzięczna, że mogłam zagrać w filmie, na który ludzie zareagowali w taki sposób”, powiedziała magazynowi „Elle” w 2011 roku. „To była wielka sprawa”[32].
W 2005 roku wystąpiła w trzech filmach. W komedii romantycznej Polowanie na druhny zagrała drugoplanową rolę Claire Cleary, córki wpływowego polityka i obiekt uczuć postaci granej przez Owena Wilsona[18]. Film osiągnął sukces kasowy, zarabiając ponad 285 mln dolarów na całym świecie[33]. Szefowa krytyków filmowych „The New York Times”, Manohla Dargis, uznała, że „McAdams oddaje większość ze swojej niedopracowanej postaci” oraz „z każdą nową rolą staje się coraz bardziej interesująca”[34].
Następnie wystąpiła u boku Cilliana Murphy’ego w thrillerze Red Eye, w reżyserii Wesa Cravena, opowiadającym o młodej kobiecie zmuszonej do wykonywania poleceń od terrorysty[18]. Film okazał się sukcesem kasowym i otrzymał dosyć dobre opinie od recenzentów[35]. „Variety” określił McAdams jako „coraz bardziej imponującą”[36], a Roger Ebert stwierdził, że „wnosi do roli więcej osobowości i wiarygodności, niż jest to tak naprawdę oczekiwane. Ten występ daje jej przepustkę do bardziej wymagających ról”[29][37].
Jej ostatnim filmem z tego roku był komediodramat Rodzinny dom wariatów u boku m.in. Diane Keaton, Sarah Jessiki Parker, Luke’a Wilsona i Claire Danes. Obraz ten zdobył sporą widownię[38][39] i ogólnie pozytywne opinie. „The New York Times” napisał: „Ujmująca osobowość ekranowa pani McAdams zdobywa twoją uwagę i sympatię, pomimo źle skrojonego charakteru jej postaci”[40], a „Variety” uznał: „zepchnięta w cień, ale wciąż promieniująca McAdams po raz kolejny udowadnia, że jest prawdziwą okazją, dając wspaniale zadziorny występ”[41].
W grudniu 2005 roku zaproszono ją do wzięcia udziału w sesji zdjęciowej dla magazynu „Vanity Fair” wraz z Scarlett Johansson i Keirą Knighthley. Gdy przybyła na plan zdjęciowy i uświadomiła sobie, że sesja ta będzie rozbierana, zdecydowała się z niej zrezygnować. Niedługo później zwolniła swojego asystenta, który nie poinformował jej wcześniej o tym fakcie[42]. Knightley tak opisała tę sytuację: „Jak pamiętam, było to właściwie mało dramatyczne. Już na samym początku Rachel powiedziała po prostu Nie wchodzę w to. Jest uroczą dziewczyną i naprawdę szanuję ją za to, co zrobiła”[43]. Fotograf sesji, Tom Ford, wyjaśnił to tak: „Ona uzmysłowiła sobie, że to nie było w porządku wobec niej... Zaraz potem poprosiła mnie, czy może nie brać udziału w sesji”[44]. Gdy w 2008 roku zapytano McAdams o ten incydent, odpowiedziała: „nie żałuję”[45].
Po pracowitym okresie, w 2005 roku zdecydowała wziąć przerwę od pracy oraz skupić się na sobie i swojej rodzinie[39]. „W tym czasie to było najlepsze, co mogłam zrobić”, powiedziała później[46]. Podczas tego okresu odrzuciła główne role kobiece w filmach: Casino Royale, Mission: Impossible III, Diabeł ubiera się u Prady i Dorwać Smarta[3]. Mimo przerwy w aktywności, w 2006 roku nominowano ją do nagrody BAFTA dla wschodzącej gwiazdy[47]. W lutym tego samego roku poprowadziła ceremonię wręczenia Oscarów w kategoriach technicznych[48]. Pod koniec tego roku powróciła do aktorstwa rolą w niezależnym dramacie Życie małżeńskie[8][39]. Na ekrany amerykańskich kin wszedł on w marcu 2008 roku[46], ponad dwa lata po Rodzinnym domu wariatów, poprzednim filmie z udziałem McAdams. Zarówno film, jak i jej interpretacja młodej wdowy, będącej w związku z żonatym mężczyzną planującym morderstwo swej żony, były krytykowane; Peter Howell z „Toronto Star” przyrównał ją i resztę obsady filmu do „drewnianych kukiełek”[49]. Jej następnym obrazem był komediodramat Szczęśliwy powrót, którego światowa premiera miała miejsce na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto we wrześniu 2008 roku[50]. Zrealizowany za 14 mln dolarów film okazał się porażką finansową, zarabiając na świecie 287 tys. $[51]. Z amerykańskich kin wycofano go po tygodniu wyświetlania[52]. „[Film] jest tandetny i ignorancki”, napisał Kyle Smith w komentarzu dla „New York Post”[53].
Jej pierwszym obrazem z 2009 roku był dobrze oceniany thriller polityczny Stan gry, na planie którego spotkała się z Benem Affleckiem, Helen Mirren i Russellem Crowe’em[54][55]. Tworząc postać młodej i ambitnej dziennikarki zajmującej się śledztwem związanym z najwyższymi kręgami władzy wzorowała się na osobie Julie Bykowicz z „The Baltimore Sun”[56].
Jej następnym projektem był melodramat Zaklęci w czasie; adaptacja bestsellerowej powieści Żona podróżnika w czasie autorstwa Audrey Niffenegger. Jednym z producentów obrazu był Brad Pitt[57]. Fabuła filmu koncentruje się wokół bibliotekarza (Eric Bana), który posiada niekontrolowaną zdolność podróży w czasie. McAdams zagrała jego żonę, artystkę Clarę Abshire, która stara się utrzymać bliski kontakt ze swoim mężem, pomimo jego choroby[58]. Chociaż Zaklęci w czasie przyniósł ponad 100 mln dolarów przychodu[59], został zmiażdżony przez krytyków[60][61].
Ostatnim filmem z tego roku był Sherlock Holmes w reżyserii Guya Ritchiego z Robertem Downey Jr. w roli tytułowej. McAdams zagrała w nim drugoplanową rolę femme fatale Irene Adler. Przyjęła tę rolę, wierząc, że będzie ona odskocznią od jej wcześniejszych ról[62] oraz okazją na zaprezentowanie swojej sprawności fizycznej, gdyż sama wykonywała sceny kaskaderskie[63]. Film zebrał przychylne recenzje i okazał się najbardziej kasowym w jej dorobku, zarabiając 524 mln dolarów[59]. Krytycy nie byli poruszeni grą McAdams[64]. Jej kolejny film, Dzień dobry TV (2010), opowiada o ambitnej producentce (McAdams) próbującej odbudować popularność upadającej telewizji porannej. Jako źródło inspiracji dla niej posłużyła kreacja Rosalind Russell w Dziewczynie Piętaszku (1940)[19] i aby móc lepiej zapoznać się z tematem, gościła w kilku magazynach porannych[65]. Film okazał się artystycznym i finansowym rozczarowaniem[32][66]. Mimo to Kenneth Turan z „Los Angeles Times” stwierdził, iż ze względu na grę McAdams, film jest wart obejrzenia[67].
Następnym obrazem z McAdams była komedia romantyczna O północy w Paryżu (2011) w reżyserii i według scenariusza Woody’ego Allena, która otworzyła 64. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes[68]. Zagrała w niej postać Inez, płytkiej i filisterskiej narzeczonej głównego bohatera (Owen Wilson). Allen stworzył tę postać z myślą o McAdams, po usłyszeniu pochlebnych opinii na jej temat ze strony Diane Keaton[19]. McAdams powiedziała później, że współpraca z Allenem była wyjątkowym przeżyciem i niezwykłym w porównaniu z innymi filmami[69]. Krytycy chwalili film Allena, jednakże McAdams zebrała chłodne opinie odnośnie do swojej gry; jeden z recenzentów określił jej rolę jako „naprawdę niewdzięczną”[70][71]. Przyniósł on w Ameryce najwyższy przychód brutto (bez uwzględnienia inflacji) spośród wszystkich dotychczasowych filmów Allena[72] i był najbardziej dochodowym filmem kina niezależnego w 2011[73]. Przy budżecie 17 mln USD, film zarobił na świecie ponad 151 mln USD[74]. McAdams, wraz z innymi sześcioma członkami obsady, była nominowana do Nagrody Gildii Aktorów Ekranowych za wybitny występ zespołu aktorskiego w filmie kinowym[75]. Woody Allen zdobył Oskara za najlepszy scenariusz, a film był nominowany do nagrody w 3 kategoriach, w tym za najlepszy film[76]. McAdams ponownie wcieliła się w rolę Irene Adler w sequelu Sherlock Holmes: Gra cieni[77], jednak główną rolę żeńską otrzymała Noomi Rapace. Joel Silver, producent filmu, powiedział w wywiadzie, że „zawsze zamierzaliśmy angażować do każdego filmu inną dziewczynę” podobnie jak „dziewczyny Bonda” w filmach z Jamesem Bodem[78]. Stwierdził, że „było skomplikowaną sprawą” przekonać McAdams, żeby powróciła w mniejszej roli: „Ona uwielbiała pracować z nami, ale miała nadzieję na większą rolę”[78]. Jej występ został pozytywnie oceniony m.in. w The Wall Street Journal i The Huffington Post[79][80]. Film zarobił na świecie ponad 545 mln USD[81].
Pod koniec 2010 roku w Toronto rozpoczęło się kręcenie zdjęć do melodramatu I że cię nie opuszczę (ang. The Vow)[82]. Ten oparty na autentycznej historii film, wszedł na ekrany w 2012 i McAdams wystąpiła w nim u boku Channinga Tatuma[83]. McAdams i Tatum zagrali młodą parę, która próbuje odbudować swój związek po wypadku samochodowym, po którym żona doznała amnezji, tracąc wspomnienia z czasów ich małżeństwa i związku[84]. The New York Times stwierdził, że „urocza Rachel McAdams” wniosła „tyle fizycznego uroku i emocjonalnego ciepła, że odwraca uwagę od banalnego otoczenia i cienkiej fabuły”[84]. Newsday pisał, że McAdams „emanuje jak zwykle niesamowitym ciepłem na ekranie” i „jest prawdziwą atrakcją [tego filmu]”[85]. Los Angeles Times komentował, że ona „marnuje się” w tej roli: „Ona jest tak uroczą i pociągającą aktorką, że mogłaby zostać o wiele lepiej wykorzystana”[86]. Time stwierdzał, że film jest przykładem „dryfowania” McAdams w „bezwstydnie romantycznych” filmach i twierdził, że „jest ona o wiele bardziej wszechstronną i zdolną aktorką” niż świadczą o tym filmy w których występuje[87]. Film, z budżetem w wysokości 30 mln USD, odniósł wielki sukces komercyjny i stał się największym kasowym hitem w którym grała główną rolę, w jej dotychczasowej karierze[88]. Premiera fimu odbyła się 14 lutego 2012 i zarobił on ponad 196 mln USD na całym świecie[89].
Filmowiec Terrence Malick obsadził ją w swoim melodramacie To The Wonder u boku Olgi Kurylenko, Javiera Bardema i Bena Afflecka[90]. McAdams otrzymała rolę kobiety, która pracuje w stadninie w Oklahomie[91]. IndieWire odnotował, że „McAdams ma najmniejszą rolę do odegrania spośród głównych postaci, lecz doskonale wyraża udrękę i smutek w krótkich epizodach z jej udziałem”[92]. The Telegraph uważał, że „nigdy nie była lepsza”, lecz Variety pisał, że „w czasie gdy gra, Malick wydaje się co najmniej w równym stopniu zainteresowany końmi w jej stadninie, co nią samą”[93][94]. Film zarobił w USA ponad 587 tys. USD[95].
W thrillerze erotycznym Briana De Palmy Namiętność (ang.: Passion) McAdams i Noomi Rapace zagrały dwie walczące o władzę menedżerki[96]. Variety zapewniał, że pomimo braku gwiazdorskiej obsady, nie można oderwać się od ekranu[97]. Jednak The New York Times stwierdził, że nie potrafi ona zagrać podłej postaci[98], a Los Angeles Times zauważył, że była to pomyłka w obsadzie i że w wykonaniu McAdams oraz Rapace, wygląda to bardziej na kłótnię dwóch koleżanek na studiach, niż na międzypokoleniową walkę o władzę[99].
Następnym filmem, w którym zagrała główną rolę (obok Domhalla Gleesona), była komedia romantyczna Richarda Curtisa Czas na miłość (ang.: About Time)[100]. Pierwotnie główną rolę kobiecą miała zagrać Zooey Deschanel, lecz ostatecznie zdecydowano się na McAdams[100]. Film opowiada o młodym mężczyźnie, który potrafi podróżować w czasie i próbuje zmienić swoją przeszłość, aby odzyskać utraconą dziewczynę[101]. Premiera filmu miała miejsce 8 sierpnia 2013 w Londynie[102]. Variety chwalił Gleesona i McAdams za „promienną, wiarygodną chemię” między nimi, która sprawia, że film można wysoko ocenić[103]. The Daily Mail odnotował, że „nieodmiennie urocza” McAdams zagrała już w dwóch innych filmach, których fabuła opiera się na podróży w czasie, lecz przyznał, że „Na szczęście, zagrana przez nią postać, ujmująco pozostająca pod wpływem roli Audrey Tautou w Amelii, jest na tyle odmienna, że nie ma się wrażenia déjà vu.”[104].
W styczniu 2014 miał premierę na Sundance Film Festival thriller szpiegowski Bardzo poszukiwany człowiek (ang.: A Most Wanted Man) w reżyserii Antona Corbijna, będący adaptacją powieści Johna le Carré pod tym samym tytułem[105]. McAdams zagrała w nim jedną z głównym ról obok Philipa Seymoura Hoffmana, Robina Wrighta i Willema Dafoe[106][107].
W 2013 zaczęła nagrywać dialogi do animowanej wersji Małego Księcia (ang.: The Little Prince); oprócz niej głosu postaciom w filmie użyczyli również m.in. Marion Cotillard, Jeff Bridges, James Franco, Benicio del Toro i Paul Giamatti[108].
W dramacie Wima Wendersa Every Thing Will Be Fine wystąpiła u boku Jamesa Franco, w roli dziewczyny granej przez niego postaci[109].
W 2015 zagrała reporterkę Sachę Pfeiffer w filmie Spotlight, co przyniosło jej nominację do Oscara[110].
McAdams zagrała również w komedii romantycznej Camerona Crowe’a, Witamy na Hawajach. W głównych rolach wystąpili także Bradley Cooper i Emma Stone, lecz mimo gwiazdorskiej obsady film spotkał się z negatywną reakcją zarówno wśród widzów, jak i krytyków[111].
Część magazynów, między innymi „W”, stwierdziło, że McAdams posiada wizerunek „grzecznej dziewczyny”[112]. W 2004 roku, Po przełomie w karierze, uważano ją za „wschodzącą gwiazdę” i nową it girl, jednak McAdams nie zaakceptowała tego tytułu[39][113][114][115]. Nazwano ją także jako „następną Julią Roberts”[3][39]. Sukcesy kasowe, jakie osiągnęły jej ówczesne filmy, sprawiły, że niektóre osoby związane z branżą filmową przewidywały, iż McAdams znajdzie się wśród największych gwiazd kina[39]. Po okresie nieobecności w centrum zainteresowania, spowodowanej przerwą w karierze i latami bez filmowego przeboju, w „Entertainmet Weekly” opublikowano artykuł, w którym dopatrywano w Zaklętych w czasie szansę na powrót McAdams do utraconej formy[39].
W 2011 roku McAdams znalazła się na 20. miejscu listy najbardziej sympatycznych celebrytów sporządzonej przez agencję badania rynku E-Poll Research[116]. Przez dwa lata z rzędu umieszczano ją w corocznym zestawieniu stu najseksowniejszych kobiet roku (Maxim Hot 100) według redakcji miesięcznika dla mężczyzn „Maxim”[117]. Zajęła 14. i 17. miejsce, odpowiednio w 2005 i 2006 roku[118][119]. AskMen.com, internetowy portal dla mężczyzn, ulokował ją na 35. miejscu listy 99 najbardziej pożądanych kobiet 2011 roku[120].
Rachel McAdams nie jest obywatelką Stanów Zjednoczonych, ale posiada tzw. zieloną kartę[5][121]. W okresie wolnym od pracy, mieszka wraz z młodszym bratem w miasteczku pod Toronto[5][10]. Decyzję o nieprzeprowadzeniu się do Los Angeles, co jest sprzeczne z tym, co czynią inni aktorzy w jej wieku, uzasadniła w czerwcu 2005 roku: „Aktorstwo jest moim zawodem. Nie jest moim życiem. Moje życie jest w Toronto”[13]. Chociaż w okresie dorastania często oglądała opery mydlane[6], obecnie nie posiada w swoim domu telewizora, ponieważ obawia się uzależnienia od telewizji[38]. Jako źródła informacji o wydarzeniach na świecie używa radia[122]. Choruje także na aerofobię[10].
Aktorka przywiązuje dużą wagę do ochrony środowiska. M.in. nie używa klimatyzatorów oraz często nosi stare ubrania, niektóre z nich posiada od ponad 10 lat[6]. Od 2007 roku wraz z dwiema przyjaciółkami prowadzi stronę internetową, GreenIsSexy.org, o stylu życia przyjaznym dla środowiska[19]. Jej dom jest zaopatrywany w energię przez firmę Bullfrog, która dostarcza energię pochodzącą ze źródeł odnawialnych[123]. Przemieszcza się po Toronto rowerem i nie posiada samochodu[124], ale jeździ wynajmowanym samochodem, kiedy jest w Los Angeles, ponieważ jest to miasto „mniej przyjazne dla ruchu rowerowego”[123]. Przez kilka lat była wegetarianką, ale przestała nią być, gdyż uznała to za zbyt męczące i wymagające. Jak wyjaśniła: „Jestem tylko człowiekiem”[125]. McAdams, wychowana w skromnych warunkach, wyznała, że zamiast powiększać swój majątek, woli wydawać pieniądze na zdobywanie nowych doświadczeń, podróże oraz potrawy[6].
Angażuje się w działalność społeczną. Jesienią 2005 była wolontariuszką w Biloxi i Luizjanie, angażując się w usuwanie szkód wyrządzonych przez Huragan Katrina[126][127], a w 2010 wspierała próby ograniczenia szkód wyrządzonych przez wyciek ropy do wód Zatoki Meksykańskiej po eksplozji platformy wiertniczej Deepwater Horizon[128][129]. W 2006 McAdams wzięła udział w demonstracji Day Without Immigrants w Los Angeles, protestu przeciwko próbom zaostrzeniu polityki imigracyjnej w Stanach Zjednoczonych[130]. W 2007 McAdams zasiadała w jury konkursu organizowanego przez TreeHugger, będącego częścią wysiłków wspierających organizację serii koncertów Live Earth[131]. W 2010 apelowała o wsparcie dla Haiti podczas telethonu Canada for Haiti[132]. W 2011 McAdams uczestniczyła w Foodstock, proteście przeciwko otwarciu olbrzymiego kamieniołomu w Melancthon (Ontario)[133][134] i w demonstracji Occupy Toronto[133]. W 2013 zagrała w dwóch filmach promocyjnych dla Food & Water First Movement, ruchu na rzecz zachowania i ochrony gruntów rolnych i źródeł wody w Ontario w Kanadzie[135] oraz była wolontariuszką w Habitat for Humanity w rodzinnym St. Thomas[136]. W 2014 będzie narratorką filmu dokumentalnego Take Me To The River, który ma pokazać wysiłki na rzecz ochrony północnoamerykaskich rzek[137][138].
Po skompletowaniu zdjęć do Pamiętnika, zaczęła spotykać się z partnerem z planu filmowego, Kanadyjczykiem Ryanem Goslingiem. W pewnym okresie byli zaręczeni i planowali ślub[6]. Ich związek trwał trzy lata, od 2004 do lutego 2007 roku[139][140]. W 2008 roku powrócili do siebie na krótko, zanim ponownie się rozstali[38]. W 2009 roku miała przelotny romans z Joshem Lucasem[7]. Od 2010 do początku 2013 pozostawała w związku z walijskim aktorem Michaelem Sheenem, partnerem z filmu O północy w Paryżu, którego poznała na planie tegoż obrazu[141][142][143].
Aktorka jest związana z Jamiem Lindenem, z którym spotyka się od 2016[144]. W kwietniu 2018 urodził im się syn[145][146], a w maju 2022 roku córka[147].
Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
---|---|---|---|
2002 | My Name is Tanino | Sally Garfield | |
2002 | Perfect Pie | Patsy Grady (15 lat) | |
2002 | Gorąca laska | Jessica Spencer / Clive Maxtone | |
2004 | Wredne dziewczyny | Regina George | |
2004 | Pamiętnik | Allison „Allie” Hamilton | |
2005 | Polowanie na druhny | Claire Cleary | |
2005 | Red Eye | Lisa Reisert | |
2005 | Rodzinny dom wariatów | Amy Stone | |
2007 | Życie małżeńskie | Kay Nesbitt | |
2008 | Szczęśliwy powrót | Colee Dunn | |
2009 | Stan gry | Della Frye | |
2009 | Zaklęci w czasie | Clare Abshire | |
2009 | Sherlock Holmes | Irene Adler | |
2010 | Dzień dobry TV | Becky Fuller | |
2011 | O północy w Paryżu | Inez | |
2011 | Sherlock Holmes: Gra cieni | Irene Adler | Cameo |
2012 | I że cię nie opuszczę | Paige Collins | |
2012 | Namiętność | Christine Stanford | |
2012 | Wątpliwości | Jane | |
2013 | Czas na miłość | Mary | |
2014 | Bardzo poszukiwany człowiek | Annabel Richter | |
2014 | Take Me To The River | narrator | film dokumentalny |
2015 | Every Thing Will Be Fine | Sara | |
2015 | Mały książę | Matka (głos, wersja angielska) | film animowany |
2015 | Witamy na Hawajach | Tracy Woodside | |
2015 | Do utraty sił | Maureen Hope | |
2015 | Spotlight | Sacha Pfeiffer | |
2016 | Doktor Strange | Christine Palmer | |
2017 | Nieposłuszne | Esti Kuperman | |
2018 | Wieczór gier | Annie | |
2020 | Eurovision Song Contest: Historia zespołu Fire Saga | Sigrit Ericksdóttir | |
2022 | Doktor Strange w multiwersum obłędu | Christine Palmer | |
2023 | Jesteś tam, Boże? To ja, Margaret | Barbara Simon | adaptacja powieści Judy Blume |
Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
---|---|---|---|
2001 | Shotgun Love Dolls | Beth Swanson | pilot serialu |
Sławny Jett Jackson | Hannah Grant | odc. Food for Thought | |
2002 | Ziemia: Ostatnie starcie | Christine Bickwell | odc. Szkoła Atavusów |
Zła znajomość | Danielle Mason | film telewizyjny | |
2003–
2005 |
Slings and Arrows | Kate McNab / Kate McNeil | 7 odcinków |
2014 | Who Do You Think You Are? | ona sama | odc. Rachel McAdams |
2015 | Detektyw | Ani Bezzerides | 8 odcinków (sezon drugi) |
2018 | Wyjaśniamy | Narrator | odc. Dlaczego kobiety zarabiają mniej |
2021 | A gdyby...? | Christine Palmer | rola dubbingowa;
odc. A gdyby... Doktor Strange stracił serce zamiast dłoni? |
2023 | Dave | ona sama | 3 odcinki |
Rok | Nagroda | Kategoria | Film/-y | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2003 | Genie | Najlepsza aktorka drugoplanowa | Perfect Pie | Nominacja | [148] |
2004 | Teen Choice Awards | Filmowy przełomowy żeński występ aktorski | Wredne dziewczyny i Pamiętnik | Nominacja | [149] |
2004 | Teen Choice Awards | Najlepszy filmowy wybuch złości | Wredne dziewczyny | Nominacja | [149] |
2004 | Teen Choice Awards | Ulubiona aktorka komedii | Wredne dziewczyny | Nominacja | [149] |
2004 | Teen Choice Awards | Ulubione filmowe zarumienienie się | Wredne dziewczyny | Nominacja | [149] |
2004 | Teen Choice Awards | Ulubiony oślizgły typ | Wredne dziewczyny | Nominacja | [149] |
2004 | Gemini Awards | Best Performance by an Actress in a Featured Supporting Role in a Dramatic Series | Slings and Arrows (za odcinek „A Mirror Up To Nature”) | Wygrana | [150] |
2005 | MTV Movie Awards | Najlepsza żeńska rola przełomowa | Wredne dziewczyny | Wygrana | [151] |
2005 | MTV Movie Awards | Najlepszy filmowy pocałunek (wraz z Ryanem Goslingiem) | Pamiętnik | Wygrana | [152] |
2005 | MTV Movie Awards | Najlepszy ekranowy zespół (wraz z Lindsay Lohan, Lacey Chabert i Amandą Seyfried) | Wredne dziewczyny | Wygrana | [152] |
2005 | MTV Movie Awards | Najlepsza aktorka | Pamiętnik | Nominacja | [151] |
2005 | MTV Movie Awards | Najlepszy czarny charakter | Wredne dziewczyny | Nominacja | [151] |
2005 | ShoWest Awards | Supporting Actress of the Year | Wredne dziewczyny i Pamiętnik | Wygrana | [153] |
2005 | Teen Choice Awards | Ulubiona aktorka dramatu | Pamiętnik | Wygrana | [154] |
2005 | Teen Choice Awards | Ulubiona chemia filmowa (wraz z Ryanem Goslingiem) | Pamiętnik | Wygrana | [154] |
2005 | Teen Choice Awards | Ulubiony pocałunek (wraz z Ryanem Goslingiem) | Pamiętnik | Wygrana | [154] |
2005 | Teen Choice Awards | Najseksowniejsza filmowa scena miłosna (wraz z Ryanem Goslingiem) | Pamiętnik | Wygrana | [154] |
2005 | Teen Choice Awards | Ulubiona scena taneczna (wraz z Ryanem Goslingiem) | Pamiętnik | Nominacja | [155] |
2005 | Satelita | Najlepsza aktorka drugoplanowa w komedii lub musicalu | Rodzinny dom wariatów | Nominacja | [156] |
2005 | Hollywood Breakthrough Award | Breakthrough Actress | – | Wygrana | [157] |
2006 | BAFTA | Wschodząca gwiazda | – | Nominacja | [47] |
2006 | MTV Movie Awards | Najlepsza rola | Red Eye | Nominacja | [158] |
2006 | Saturn | Najlepsza aktorka | Red Eye | Nominacja | [159] |
2006 | Teen Choice Awards | Ulubiona aktorka komedii | Polowanie na druhny i Rodzinny dom wariatów | Wygrana | [160] |
2006 | Teen Choice Awards | Ulubiona filmowa scena krzyku | Red Eye | Nominacja | [161] |
2006 | Teen Choice Awards | Ulubiony pocałunek (wraz z Owenem Wilsonem) | Polowanie na druhny | Nominacja | [161] |
2006 | Gemini Awards | Best Performance by an Actress in a Guest Role Dramatic Series | Slings and Arrows (za odcinek „Season’s End”) | Nominacja | [162] |
2009 | ShoWest | Female Star of the Year | – | Wygrana | [163] |
2010 | Saturn | Najlepsza aktorka drugoplanowa | Sherlock Holmes | Nominacja | [164] |
2010 | Teen Choice Awards | Ulubiona aktorka filmu akcji / filmu przygodowego | Sherlock Holmes | Wygrana | [165] |
2010 | Teen Choice Awards | Ulubiona aktorka w filmie science-fiction | Zaklęci w czasie | Nominacja | [166] |
2011 | Satelita | Najlepsza aktorka w roli drugoplanowej | O północy w Paryżu | Nominacja | [167] |
2011 | Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych | Wybitny występ zespołu aktorskiego w filmie kinowym | O północy w Paryżu | Nominacja | [168] |
2012 | MTV Movie Awards | Najlepszy filmowy pocałunek (wraz z Channingiem Tatumem) | I że cię nie opuszczę | Nominacja | [169] |
2012 | Teen Choice Awards | Ulubiona aktorka w filmie dramatycznym | I że cię nie opuszczę | Nominacja | [170] |
2012 | Teen Choice Awards | Ulubiona aktorka w filmie romantycznym | I że cię nie opuszczę | Nominacja | [171] |
2012 | Teen Choice Awards | Ulubiony pocałunek (wraz z Channingiem Tatumem) | I że cię nie opuszczę | Nominacja | [171] |
2013 | People’s Choice Award | Ulubiona aktorka dramatyczna | I że cię nie opuszczę | Nominacja | [172] |
2013 | People’s Choice Award | Ulubiona chemia na ekranie (wraz z Channingiem Tatumem) | I że cię nie opuszczę | Nominacja | [172] |
2015 | Nagroda Akademii Filmowej | Najlepsza aktorka drugoplanowa | Spotlight | Nominacja |