Architectura (a Graeco ἀρχιτέκτων, ab ἀρχι- 'dux' + τέκτων 'creator, aedificator') est ars et scientia aedificiorum aliarumque structurarum destinandarum, designandarum, construendarum.[3] Opera architecturalia, formam aedificiorum habentia, saepe signa culturae et operis artis videntur. Identitas civilizationum historicarum saepe in earum exstantibus rebus gestis invenitur.[4]
Vitruvius docet:
Theoria architecturae cum aesthetica, ramus philosophiae, coniuncta est, velut semantica sua, quae est studium significationis, denique relationibus incrementorum culturae. Complures architecti et philosophi, ut Plato, Michael Foucault, Aegidius Deleuze, Robertus Venturi, Ludovicus Wittgenstein ad theoriam architecturae contribuerunt.
Fines architecturae antiquae multiplices sunt. Monumenta fecerunt saepe imperatores ad victorias celebrandas (vide exempli gratia Romae arces quasdam). Homines templa aedificaverunt, ut pietatem demonstrarent, aut ad se numina verterent. Aquae ductus aedificaverunt, ut aquam salubri potu ad urbes vel castra ducerent.
Vide etiam hos commentarios:
Lege Ἀρχιτεκτονική ("Architectura") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam |
Architectura · Ars · Artes liberales · Bellae artes · Cinematographia · Musica · Litterae · Photographia · Poësis · Saltatio · Sculptura