Josephus Petrus (Jozef/Jef) Van der Meulen (ook: Vander Meulen en Vandermeulen) (Gent, 24 maart 1869 – aldaar, 26 september 1931) was een Belgisch componist, muziekpedagoog, muziekcriticus en dirigent.

Levensloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij is zoon van tapper Joannes Baptista Vandermeulen en Rosalie Wante. Van der Meulen studeerde aan het Koninklijk Conservatorium te Gent bij onder andere Karel Miry en Adolphe Samuel (compositie). Hij behaalde eerste prijzen voor notenleer en altviool (1887), harmonieleer, contrapunt (1888) en fuga (1889). Aan de prestigieuze Rome-Prijs nam hij driemaal deel, in 1891 kreeg hij voor zijn werk Andromède een eervolle vermelding, in 1893 behaalde hij met Lady Macbeth een tweede prijs en in 1897 met Comala eveneens een tweede prijs.

Vanaf 1896 werd hij leraar aan het Koninklijk Conservatorium te Gent, eerst voor solfège, en vanaf 1919 voor harmonieleer.

Als componist was Van der Meulen een geestdriftig bewonderaar van Peter Benoit: hij componeerde talrijke volkscantates en -oratoria waarin hij de strijd van de socialistische arbeiders schetste. Afkomstig uit een arbeidersfamilie, bleef hij zijn hele carrière als componist en dirigent actief binnen de socialistische beweging. Hij ondersteunde ze met veel gelegenheidswerken zoals Voor 't volk geofferd (1911), een zangspel over het leven van Emiel Moyson, op tekst van de Vlaamse socialist Johan Lefèvre, maar ook marsen, koren, liederen en cantates (Op de Groeninghekouter (1902)). Hij werd dirigent van verschillende socialistische muziekverenigingen: de Van Artevelde's Zonen, het Van Crombrugghe's Genootschap, de Victoria, de Marxkring, de Nelliekring en in 1892 van de socialistische Harmonie Vooruit Gent (sinds 1892).

Samen met Florimond Van Duyse stichtte hij de Liederenavonden voor het Volk en bracht de arbeiders in contact met Ludwig van Beethoven en Richard Wagner. Aan de laatstgenoemde wijdde hij verschillende artikelen, zoals Levensbeschrijving van Richard Wagner en analyse van "Tannhaüser" (1897) en Richard Wagner als revolutionair (1913). Hij werkte ook als muziekcriticus voor de krant "Vooruit".

Als componist schreef hij binnen verschillende genres en was actief in het muziektheater.

Werklijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest

[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor harmonieorkest

[bewerken | brontekst bewerken]

Missen en gewijde muziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Oratoria en cantates

[bewerken | brontekst bewerken]

Muziektheater

[bewerken | brontekst bewerken]

Opera's

[bewerken | brontekst bewerken]
Voltooid in titel aktes première libretto
1885 Poets wederom poets
1886 Het reistasje
1886 Aan 't strand terug
1890 De vlinder
1890 Freija
1898 Keizer Tiberius
1902 Liva
1905 De Vlasgaard (Au Pays du lin) 3 aktes, 4 taferelen 8 oktober 1905, Gent, De Nederlandse Schouwburg Alfons (Pieter Lodewijk Ferdinand) Sevens naar een verhaal van René De Clercq; Gustave Lagye
1905 Le dolmen 1905, Gent
1907 Sire Halewyn 5 bedrijven, 6 taferelen 1927, Gent, Vlaamse Opera René De Clercq, Gustave Lagye

Toneelmuziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Vocale muziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Publicaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]