| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C19H28BrNO3 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
398,34 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||||
ATC |
A03AB02, R03BB06, A03CA05, D11AA01, R03AL04, R03AL07, R03AL09, R03AL11, R03AL12 | ||||||||||||||||||||||||||
Stosowanie w ciąży |
kategoria C[3] | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
|
Bromek glikopironiowy (łac. glycopyrronii bromidum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, czwartorzędowa sól amoniowa, z grupy inhibitorów receptorów muskarynowych (M1–M3), długodziałający wziewny lek rozszerzający oskrzela w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP), stosowany również w chorobie wrzodowej, znieczuleniu ogólnym, ślinotoku, nadmiernym poceniu oraz medycynie paliatywnej.
Bromek glikopironiowy jest długo działającym antagonistą receptorów muskarynowych (M1–M3) i wykazuje 4–5 razy wyższą selektywnością do receptorów M1 i M3 niż M2 (zgodnie z teoretycznymi przewidywaniami optymalny lek antymuskarynowy stosowany w leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) powinien być antagonistą jedynie receptorów M1 i M3[6])[5]. Poprzez wiązanie się z receptorami muskarynowymi hamuje cholinergiczne działanie acetylocholiny wydzielanej na zakończeniach nerwów przywspółczulnych oraz w mięśniach gładkich[5]. Działanie obwodowe bromku glikopironiowego podobne jest to atropiny[7]. Po 7 dniach wziewnego stosowania leku zostaje osiągnięty stan stacjonarny[5].
Bromek glikopironiowy jest dopuszczony do obrotu w Polsce (2018), w postaci doustnej i wziewnej, zarówno jako preparat prosty (Seebri, Sialanar, Tovanor, Enurev), jak i w lekach złożonych z indakaterolem (Ultibro, Ulunar, Xoterna) oraz formoterolem i beklometazonem (Trimbow)[11].
Bromek glikopironiowy może powodować następujące działania niepożądane u ponad 10% pacjentów: zatrzymanie moczu, zaparcie, drażliwość, blokada nosa, zmniejszenie ilości wydzieliny w oskrzelach, a u ponad 1% pacjentów: zakażenia górnych dróg oddechowych, zapalenie płuc, zakażenie układu moczowego, pobudzenie, senność, krwawienie z nosa, wysypka, gorączka[7].