| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
CuCl | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
99,00 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
białe kryształy[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Minerały |
nantokit | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony |
CuBr, CuI | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Chlorek miedzi(I), CuCl – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu solnego i miedzi na I stopniu utlenienia.
Chlorek miedzi(I) jest ciałem stałym o barwie białej. Jest słabo rozpuszczalny w wodzie (0,05 g/l)[1][2]. Nie rozpuszcza się w etanolu ani acetonie.
pH jego zawiesiny wodnej wynosi 5 w 20 °C[2].
Jest czuły na światło i na wilgoć – w powietrzu w obecności wilgoci utlenia się do chlorku wodorotlenku miedzi(II) Cu(OH)Cl. Jego amoniakalny roztwór pochłania tlenek węgla z powietrza, zaś po ogrzaniu ponownie go wydziela.
Chlorek miedzi(I) działa silnie toksycznie na organizmy wodne: ryby (Oryzias latipes, EC50 0,039 mg/l/96 h), glony (Pseudokirchneriella subcapitata, EC50 0,058 mg/l/72 h), dafnie (Daphnia magna, EC50 0,25 mg/l/48 h)[2].
Stosowany w chemii analitycznej do analizy gazów oraz jako katalizator w chemii organicznej.