Odcisk dłoni i podpis J. Gajosa w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach Gwiazda w łódzkiej Alei Gwiazd Janusz Gajos z prezydentem Bronisławem Komorowskim , 17 stycznia 2011 Janusz Gajos (trzeci z prawej) w sztuce „Garderobiany” Ronalda Harwooda w reżyserii Adama Sajnuka, spektakl Teatru Narodowego w Warszawie (2020) Janusz Jerzy Gajos (ur. 23 września 1939 w Dąbrowie Górniczej ) – polski aktor teatralny i filmowy ; profesor sztuk teatralnych , pedagog i fotograf .
Uznawany za jednego z najwybitniejszych polskich aktorów. Laureat wielu wyróżnień, w tym nagród publiczności oraz odznaczeń. Jest sześciokrotnym laureatem prestiżowej filmowej nagrody „Orły ” oraz nagród przyznawanych przez jury festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni . Laureat pięciu Wiktorów i jednego Super Wiktora - nagród którymi honorowane są wybitne osobowości małego ekranu[1] . W 2015 podczas otwarcia 40. Festiwalu Filmów Polskich w Gdyni wręczono mu Diamentowe Lwy – nagrodę publiczności biorącej udział w plebiscycie na najlepszego polskiego aktora czterdziestolecia[2] .
W jedenastym roku życia zamieszkał wraz z rodzicami w Będzinie , gdzie ukończył szkołę podstawową, zdał maturę w III Liceum Ogólnokształcącym (1957). Zawodu aktora uczył się w Teatrze Dzieci Zagłębia pod opieką Jana Dormana , kilkakrotnie starając się o przyjęcie do Szkół Teatralnych w Łodzi i Krakowie , ciągle bez powodzenia. Odbył służbę wojskową (1960–1961).
Jest absolwentem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoła Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi . Studiował w łódzkiej szkole filmowej w latach 1961–1965, a dyplom uzyskał w roku 1971. Debiutował w filmie Marii Kaniewskiej Panienka z okienka (1964) w roli Pietrka. Jako aktor występował w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi , od 1970 w teatrach warszawskich (Komedia, Polski, Kwadrat i Dramatyczny), Teatrze Powszechnym w Warszawie (od 1985), Teatrze Narodowym w Warszawie (2003–2022) oraz w spektaklach Teatru Telewizji . W 2003 został wykładowcą PWSFTviT w Łodzi , a w 2006 członkiem rady programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. Występował w roli Tureckiego w odcinkach Kabaretu Olgi Lipińskiej oraz w skeczach telewizyjnego programu specjalnego Kabaretu Dudek pt. W telewizyjnej kawiarni .
Zajmuje się również fotografią , pierwszą wystawę swoich zdjęć zorganizował w Katowicach (2002).
W 2008 otrzymał tytuł profesora sztuk teatralnych[3] . 7 października 2016 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi [4] .
Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010 [5] oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku [6] .
Czterokrotnie żonaty: z Zoją; z aktorką Ewą Miodyńską ; z realizatorką telewizyjną Barbarą Nabiałczyk, z którą ma jedyną córkę Agatę (ur. 1980); obecnie z Elżbietą Brożek[7] .
1964 : Panienka z okienka – Pietrek
1964 : Obok prawdy – Zyga
1965 : Kapitan Sowa na tropie – listonosz (odc. 3)
1966 : Bariera – tramwajarz niosący bohaterkę na drzwiach z literą „E”
1966 : Bicz boży – funkcjonariusz MO Kleń
1966 –1970 : Czterej pancerni i pies – Janek Kos
1966 : Powrót na ziemię – żołnierz eskortujący rannego mówcę
1966 : Szyfry – zakonnik w klasztorze Cystersów
1967 : Cyrograf dojrzałości – aktor Janek
1967 : Stajnia na Salvatorze – Michał Słowiński
1967 : Zwariowana noc – partyzant słowacki Stanko
1970 : Mały – Julek „Mały”
1970 : Wakacje z duchami – asystent profesora „Antoniusz”
1971 : Kocie ślady – por. MO Wojciech Góralczyk
1972 : Dary magów – Julek
1974 : Karino – Janczar
1974 : Zaczarowane podwórko – milicjant
1975 –1977 : Czterdziestolatek – Antek Sławek (odc. 9 i 19)
1975 : Beniamiszek – handlarz
1976 : Bezkresne łąki – inspektor
1976 : Karino – Janczar
1976 : Mgła – oficer informacji
1977 : Milioner – Józef Mikuła
1977 : Niedziela pewnego małżeństwa w mieście przemysłowym średniej wielkości – brat Witolda
1978 : Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz? – kierownik delikatesów
1979 : Dyrygent – dygnitarz z Warszawy
1979 : Kung-fu – redaktor naczelny Maciek
1979 : Pełnia – Janek
1980 : Kontrakt – Bolesław Bartoszuk, ojciec Lilki
1980 –1981 : Fortele Jonatana Koota – Eryk Kowalik (głos)[14]
1981 : Człowiek z żelaza – zastępca szefa Radiokomitetu
1981 : Z dalekiego kraju – dyrektor huty
1981 : Wahadełko – Michał Szmańda
1981 : Limuzyna Daimler-Benz – Kuschmerek
1981 : Wojna światów – następne stulecie – robotnik z wodociągów
1982 : Gwiezdny pył – sąsiad Jabłonka
1982 : Nieciekawa historia – Aleksander Gnekker
1982 : Przesłuchanie – major UB „Kąpielowy”
1983 : Alternatywy 4 – Jan Winnicki , działacz partyjny
1983 : Stan wewnętrzny – Jakub Jasiński, komandor jachtklubu Stoczni Gdańskiej
1983 : Wedle wyroków twoich... – kierowca
1984 : Idol – Józef Winiecki, redaktor naczelny
1984 : Przemytnicy – Józef Trofida
1984 : Rok spokojnego słońca – szef szabrowników
1986 : Big bang – Janek
1988 : Dekalog IV – Michał
1988 : Mistrz i Małgorzata – Nieznajomy (odc. 3)
1988 : Piłkarski poker – sędzia piłkarski Jan Laguna
1990 : Ucieczka z kina „Wolność” – cenzor Rabkiewicz
1991 : Panny i wdowy – adwokat Andrzej Obłuka (odc. 3)
1992 : Kiedy rozum śpi – Cinqueda
1992 : Psy – b. mjr SB „Siwy” Gross
1992 : Szwadron – rotmistrz Jan Dobrowolski
1993 : 40-latek. 20 lat później – Antek Sławek (odc. 8, 9 i 12)
1993 : Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza – radny Niezgoda
1993 : Trzy kolory: Biały – Mikołaj
1994 : Śmierć jak kromka chleba – przewodniczący samorządu pracowniczego Miodek
1994 : Zespół adwokacki – były kochanek Elżbiety Siudy (odc. 11)
1995 : Akwarium – pułkownik Nikołaj Krawcow
1995 : Akwarium, czyli samotność szpiega – pułkownik Nikołaj Krawcow
1995 : Łagodna – mąż, właściciel lombardu
1996 : Ekstradycja 2 – Jan Tuwara (odc. 9)
1996 : Poznań 56 – profesor w wagonie
1997 : Czas zdrady – Niccolo Machiavelli
1997 : Szczęśliwego Nowego Jorku – „Profesor”
1998 : Ekstradycja 3 – Jan Tuwara
1999 : Egzekutor – Kowalik „Zadzior”
1999 : Fuks – śledczy
1999 : Ostatnia misja – komisarz Piotr Sobczak
2000 : Żółty szalik – bohater
2000 : To ja, złodziej – Roman Wyskocz
2000 : Weiser – antykwariusz
2001 : Przedwiośnie – Seweryn Baryka
2001 : Tam i z powrotem – Andrzej Hoffman
2002 : Chopin. Pragnienie miłości – wielki książę Konstanty Pawłowicz
2002 : Przedwiośnie – Seweryn Baryka (odc. 1–2)
2002 : Zemsta – Cześnik Maciej Raptusiewicz
2005 : Pitbull (serial TV) – Zbigniew „Benek” Chyb (odc. 1–5)
2005 : Pitbull – Zbigniew „Benek” Chyb
2005 : Solidarność, Solidarność... – prezes (cz. 10)
2005 : Zakochany Anioł – kloszard warszawski Lupin
2006 : Jasminum – brat Zdrówko
2007 : Ekipa – były premier Henryk Nowasz
2009 : Mniejsze zło – Mieczysław Nowak
2011 : Wygrany – Frank Goretzky
2011 –2012 : Bez tajemnic – Gustaw Staroń
2013 : Układ zamknięty – prokurator Andrzej Kostrzewa
2015 : Body/Ciało – prokurator
2016 : Zaćma – ksiądz Cieciorka
2016 : Konwój – dyrektor Nowacki
2017 : Najlepszy – Marek Kotański
2018 : Kamerdyner – Bazyli Miotke
2018 : Kler – arcybiskup Mordowicz
2019 : Solid Gold – wysoki oficer CBŚ Nowicki
2020 : Bez skrupułów (serial TV) – Stefan Nowicki (odc. 1–5)
2023 : Fuks 2 – oficer Mazur
2024 : Rojst Millenium - Stefan Jassijej2002: Wystawa w Galerii Akwarela w Pałacu Młodzieży – Katowice
2004: Wystawa w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej – Warszawa
2008: Wystawa pt. „Trochę teatru” w Galerii Sztuki Krystyny Napiórkowskiej – Warszawa
2008: Wystawa na X Festiwalu Nauki i Sztuki – Siedlce
2008: Wystawa na X Polkowickich Dniach Teatru
↑ Janusz Gajos | wystawa fotografii [online], Punkt Informacji Kulturalnej - Poznań, 31 maja 2019 [dostęp 2020-07-18] (pol. ) .
↑ a b Diamentowe Lwy w Gdyni przyznane! Gajos, Barańska i "Noce i Dnie" triumfują [online], wpolityce.pl [dostęp 2021-03-11] .
↑ M.P. z 2008 r. nr 35, poz. 314
↑ Janusz Gajos doktorem h.c. Szkoły Filmowej w Łodzi [online], rp.pl, 7 października 2016 [dostęp 2016-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-08] .
↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego [online], onet.pl , 16 maja 2010 [dostęp 2014-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-01] .
↑ Barbara B. Sowa Barbara B. , Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista [online], Dziennik.pl, 16 marca 2015 [dostęp 2015-03-21] .
↑ Tygodnik Życie na Gorąco nr 34, 21 sierpnia 2014, s. 35.
↑ Odznaczenia dla wybitnych twórców i działaczy kultury . „Dziennik Polski ”. Nr 175 (9456), s. 2, 26 lipca 1974.
↑ M.P. z 2003 r. nr 6, poz. 81 – pkt 3.
↑ Medale „Gloria Artis” dla Kabaretu Pod Egidą [online], teatry.art.pl, 17 kwietnia 2007 [zarchiwizowane z adresu 2012-01-11] .
↑ Prezydent odznaczył ludzi kultury . prezydent.pl, 17 stycznia 2011. [dostęp 2011-03-03].
↑ Znamy nazwisko pierwszego Laureata . [dostęp 2016-03-04].
↑ Polskie nagrody filmowe . [dostęp 2016-03-07].
↑ Fortele Jonatana Koota [online], www.nostalgia.pl [dostęp 2022-09-14] .
↑ a b c Zbigniew Dolny: Rok 1968 . Polski-dubbing.pl, 2008-04-20. [dostęp 2021-06-08]. (pol. ) .
↑ Dezerter: Córka d’Artagnana (La fille de d’Artagnan); 1994 . Polski-dubbing.pl, 2008-03-16. [dostęp 2021-06-08]. (pol. ) .
↑ Opowieści Hollywoodu – Christopher Hampton . e-teatr.pl. [dostęp 2013-11-06].
↑ Saksofon | Izabella Cywińska [online], ninateka.pl [dostęp 2021-04-17] .
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
1957–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Identyfikatory zewnętrzne: