 UAZ 469 ze składanym dachem | |
| Inne nazwy |
UAZ 3151 |
|---|---|
| Producent | |
| Okres produkcji |
1972–2007, od 2010 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
4-drzwiowe, z brezentową opończą, naciąganą na metalowy szkielet |
| Silniki | |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa manualna |
| Napęd |
na 4 koła, z dołączanym przednim mostem i reduktorem |
| Długość |
402,5 cm |
| Szerokość |
178,5 cm |
| Wysokość |
201,5 cm |
| Rozstaw osi |
238 cm |
| Masa własna |
1540–1630 kg |
| Zbiornik paliwa |
2 × 39 litrów (78 litrów) |
| Liczba miejsc |
5 + 2 (7) |
| Ładowność |
2 ludzi + 600 kg lub 7 ludzi + 100 kg |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
UAZ 469 – samochód terenowy produkcji radzieckiej produkowany od 1972 do 2007 roku i ponownie od 2010 roku w fabryce UAZ w Uljanowsku. W roku 1985 z niewielkimi zmianami produkowany pod nazwą UAZ 31512 do 2007 roku, zastąpiony przez model UAZ Hunter Classic.
Samochód początkowo przeznaczony dla wojska, szybko zyskał uznanie w innych służbach mundurowych, a nawet wśród osób cywilnych. Używany przez wojska Układu Warszawskiego. Uczestniczył w niemal każdym konflikcie zbrojnym po 1970 roku. Jego parametry sprawiały, że sprawdzał się zarówno w śniegach Syberii, jak i na pustynnych terenach Afryki i Afganistanu. Zmiana między wersjami 469b a 31512 nie jest nagła, gdyż samochód zaczęto już modernizować od roku 1980. Jako modernizacje od pierwotnego modelu można uznać: nowy, mocniejszy stelaż, mniejszą chłodnicę, systematycznie modernizowane gaźniki od K126g do K151, serwo – wspomaganie hamulców, hamulce tarczowe, nowy okrągły kolektor ssący, mosty zwolnicowe (tzw. afgany), nieznaczne zmiany blacharskie, podwieszane pedały, sprzęgło hydrauliczne oraz wydajniejsza nagrzewnica.
