Scriptura est ars scribendi, actus commemorandi nuntios per modum oculorum, qui ab aliis legi potest. Differt a sermone quoniam lectoribus non opus est eodem tempore adesse. Scripturam legere possumus ab antiquitate et ab variis orbis terrarum partibus. Scriptura inter mirabilissimas hominum inventiones manet. Inventa est postquam homines urbes aedificaverunt et agriculturam exercere coeperunt. Scriptura circa 3300 a.C.n. in Medio Oriente orta est.
Ante chartam repertam, variae materies ad scripturam ferendam adhibebantur, scilicet lignum, argilla, papyrus, lapides, pelles animalium. Romani in tabellis cereis stylo acuto scribere solebat, quae ad nuntios breves commemorandos populo gratae fuerunt. Inventio chartae a Sinensibus progressio magna habetur.
Materies quae hodie saepissime usurpatur est charta, etsi extat technologia qua in paene omni re, superficie cibi non exclusa, imprimi potest. Modi sicut teleopsis et scrinia cinematica et ordinatra etiam adhiberi possunt ut scriptura mostretur.
Scriptura usu instrumenti manualis velut styli, penicilli, vel graphii fere fit. Hodie plures textus per claviaturam? computatrali creantur.
Primae scripturae in mundo Sumerice in Mesopotamia et Aegyptiace in Aegypto scriptae sunt. Hoc factum est ad finem aetatis lapideae, abhinc plus quam quinque millennia. Hieroglyphica in Aegypto adhibebantur, a quibus abecedaria nostra derivantur.
Propositum est originem scripturae secutum ortum mercaturae. Quarto millennio a.C.n., signa mercatoria abstracta a conexione priore et in significationem sonorum loquelae facta sunt, et propterea scriptura vera coepta est. Fieri potest origo distincta in America a calendario et administratione rectionis.