Gale Sondergaard
Gale Sondergaard (lata 40.)
|
| Imię i nazwisko
|
Edith Holm Sondergaard
|
| Data i miejsce urodzenia
|
15 lutego 1899
Litchfield
|
| Data i miejsce śmierci
|
14 sierpnia 1985
Los Angeles
|
| Zawód
|
aktorka
|
| Współmałżonek
|
Neill O’Malley
(1922−1930; rozwód)
Herbert Biberman
(1930−1971; jego śmierć)
|
| Lata aktywności
|
1936–1983
|
|
|
Gale Sondergaard (właśc. Edith Holm Sondergaard; ur. 15 lutego 1899 w Litchfield, zm. 14 sierpnia 1985 w Los Angeles) − amerykańska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna, laureatka pierwszej przyznanej statuetki Oscara w kategorii dla najlepszej aktorki drugoplanowej (za swoją pierwszą na dużym ekranie rolę w dramacie historycznym Anthony Adverse; 1936).
Karierę rozpoczęła w teatrze; w filmach występowała począwszy od 1936. Zagrała m.in. drugoplanowe role w filmach Czarownica z Salem (1937), Życie Emila Zoli (1937), List (1940) czy Znak Zorro (1940). Była ponownie nominowana do Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę w filmie Anna i król Syjamu (1946).
Życiorys
Urodziła się jako Edith Holm Sondergaard w Litchfield w stanie Minnesota, w rodzinie o korzeniach duńsko-amerykańskich, jej rodzicami byli Hans Sondergaard i Christin Holm. Studiowała aktorstwo w Minneapolis School of Dramatic Arts, przed wstąpieniem do John Keller Shakespeare Company. Później koncertowała w Ameryce Północnej w takich przedstawieniach jak Hamlet, Juliusz Cezar, Kupiec wenecki i Makbet. Jej młodsza siostra Hester Sondergaard, również została aktorką.
Sondergaard w filmie zadebiutowała rolą w obrazie Anthony Adverse (1936). Jej kariera aktorska zaczęła się rozwijać, wystąpiła u boku Paula Muni w obrazie Życie Emila Zoli (1937).
Zaproponowano jej rolę Złej Czarownicy w filmie Czarnoksiężnik z Oz, jednak po zdjęciach próbnych zrezygnowano z tego pomysłu.
W 1940 roku zagrała u boku Bette Davis w obrazie List. Otrzymała drugą nominację do Oscara jako najlepsza aktorka drugoplanowa za rolę w filmie Anna i król Syjamu w 1946 roku. W latach 50. jej kariera filmowa zakończyła się za sprawą zeznań, jakie złożyła przed Senatem USA w sprawie śledztwa antykomunistycznego. W 1978 Sondegaard grała Cesarzową Marię Fiodorowną w sztuce Marcella Maurette'a Anastasia na scenie University of Massachusetts Amherst.
Swojego drugiego męża Howarda J. Bibermana poślubiła w 1930 roku. Po wybuchu tzw. drugiej czerwonej paniki, oraz umieszczeniu Bibermana na tzw. czarnej liście Hollywood, para sprzedała swój dom w Hollywood i przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie Sondergaard mogła pracować w teatrze. Herbert Biberman zmarł w 1971 roku. Sondergaard wystąpiła jeszcze w kilku filmach telewizyjnych zanim przeszła na emeryturę.
Zmarła z powodu zakrzepicy naczyń mózgowych w Woodland Hills, w Kalifornii w wieku 86 lat. Została poddana kremacji, a jej prochy zostały rozrzucone po Oceanie Spokojnym.
