Symfoni nr. 38 i D-dur, K. 504, vart komponert av Wolfgang Amadeus Mozart seint i 1786. Han hadde premiere i Praha den 19. januar 1787,^[1][2] eit par veker etter at Le nozze di Figaro opna der, og vert populært kalla Praha-symfonien. Mozart har sjølv skrive 6. desember 1786 på det signerte partituret.^[2]

Andre verk skrivne av Mozart om lag på same tid er pianotrio i B-dur (K. 502, fullført 18. november 1786, og pianokonsert nr. 25 (K. 503), fullført 4. desember 1786.

Sjølv om populariteten til Mozart hos innbyggjarane i Wien gjekk opp og ned, var han alltid populær hos bøhmarane og han hadde ein fast tilhengjarskare i Praha. Eit stykke i Prager Neue Zeitung der tid etter Mozart døydde syner dette: «Mozart ser ut til å ha skrive for folket i Bøhmen. Ingen stad forstår ein musikken hans betre enn i Praha, og sjølv på landsbygda er musikken hans høgt verdsett.»

Praha-symfonien er instrumentert for to fløyter, to oboar, to fagottar, to horn, to trompetar, pauke og strykarar.^[3]

Verket har tre satsar:

1. Adagio—Allegro, 4/4 (Sonateform)
2. Andante i G-dur, 6/8 (Sonateform)
3. Finale (Presto), 2/4

• Sinfonie in D KV 504: partitur og kritisk rapport (tysk) i Neue Mozart-Ausgabe
• Symphony No. 38: Fritt tilgjengelege notar på International Music Score Library Project.