| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1942 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Operacja lwowsko-sandomierska Operacja wiślańsko-odrzańska Operacja berlińska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
.jpg)
3 Gwardyjska Armia, (ros. 3-я гвардейская армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
W czasie walk na froncie wschodnim 3 Gwardyjska Armia wchodziła w skład kilku związków operacyjno-strategicznych Armii Czerwonej, w tym 4 Frontu Ukraińskiego[1]. Następnie, będąc w składzie wojsk 1 Frontu Ukraińskiego uczestniczyła w walkach na ziemiach polskich. Dowodzona była przez gen. płk Wasilija Gordowa. Funkcję szefa sztabu pełnił gen. por. Stiepan Lubarskij[2]. Latem 1944 brała udział w walkach pod Annopolem[3], a następnie na przyczółku baranowsko-sandomierskim. Z tego przyczółka 12 stycznia 1945 rozpoczęła natarcie w ramach ofensywy zimowej[4].
Uczestniczyła w walkach o Kielce, które zdobyła 15 stycznia. W rejonie Bytomia Odrzańskiego toczyła boje z oddziałami niemieckimi z 1 Armii Pancernej wchodzącej w skład Grupy Armii Środek. Następnie rozwinęła natarcie w kierunku Zielonej Góry[5]. Będąc nadal w składzie 1 Frontu Ukraińskiego uczestniczyła w operacji berlińskiej zajmując pozycję wyjściową nad Nysą Łużycką[6]. Przy Armii działały 3 samodzielne karne kompanie[7].
Dowódcy:
Członkowie Rady Wojennej:
Szefowie sztabu:
Skład 16 kwietnia 1945[9]:
