| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
25 grudnia 1941 |
| Rozformowanie |
maj 1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. płk Andriej Jeriomienko |
| Ostatni |
gen. por. Piotr Małyszew |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Operacja Bagration | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość |
1 Front Bałtycki[1] |
4 Armia Uderzeniowa (ros. 4-я ударная армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Armia została sformowana w dniu 25 grudnia 1941 roku przez przeformowanie 27 Armii ze składu Frontu Północno-Zachodniego.
Początkowo w składzie Frontu Północno-Zachodniego zajmowała pozycję obronne na wschodnim brzegu jeziora Welje i Seliger. W okresie styczeń – luty 1942 roku wzięła udział w operacji toropiecko-chołmskiej. Wtedy też weszła w skład Frontu Kalinińskiego.
Następnie brała udział w walkach w rejonie Newla, Horodeka, Połocka. W dniu 20 października 1943 roku wchodziła w skład 1 Frontu Nadbałtyckiego, a następnie od 4 lipca 1944 roku w skład 2 Frontu Nadbałtyckiego a od 8 sierpnia ponownie w skład 1 Frontu Nadbałtyckiego.
Brała udział w walkach w trakcie operacji rżewsko-dżwińskiej, rżewskiej, memelskiej i operacji Bagration[2]. Po zakończeniu działań ofensywnych uczestniczyła w blokadzie wojsk niemieckich w Kurlandii.
W lutym 1945 roku wchodziła w skład 2 Frontu Nadbałtyckiego, a w kwietniu 1945 roku w skład Frontu Leningradzkiego.
Po zakończeniu wojny w maju 1945 roku została rozformowana.
Przy Armii działała jedna samodzielna kompania karna[4].
