52 Armia

52-я армия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1941
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa Operacja wiślańsko-odrzańska Operacja berlińska
Organizacja
Dyslokacja	ZSRR, Generalne Gubernatorstwo, III Rzesza
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Podległość	2 Front Ukraiński 1 Front Ukraiński

52 Armia (ros. 52-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

Historia

W czasie walk na froncie wschodnim 52 Armia wchodziła w skład kilku związków operacyjno-strategicznych Armii Czerwonej, w tym 2 Frontu Ukraińskiego^[1]. Następnie, będąc w składzie wojsk 1 Frontu Ukraińskiego uczestniczyła w walkach na ziemiach polskich. Dowodzona była przez gen. płk Konstantina Korotiejewa. Funkcję szefa sztabu pełnił gen. mjr Aleksandr Kołominow^[2]. Brała udział w walkach na przyczółku baranowsko-sandomierskim i z tego przyczółka 12 stycznia 1945 rozpoczęła natarcie w ramach ofensywy zimowej^[3]. Następnie kontynuowała natarcie podczas operacji dolnośląskiej. Uczestnicząc w walkach z wojskami Grupy Armii Środek dotarła w rejon Nysy Łużyckiej. Operację berlińską rozpoczęła 16 kwietnia z rejonu Bielawy^[4].

Dowództwo armii

Dowódcy:

• gen. por. Nikołaj Kłykow (sierpień 1941 — styczeń 1942)
• gen. por. Wsiewołod Jakowlew (styczeń 1942 — czerwiec 1943)
• gen. płk Konstantin Korotiejew^[5] ( od lipca 1943 do zakończenia wojny)^[6]

Członkowie Rady Wojennej:

• gen. mjr Aleksander Bobrow, gen. mjr Iwan Kabiczkin i gen. mjr Aleksandr Kołominow^[7].

Struktura organizacyjna

Skład 12 stycznia 1945 roku^[8]:

• 48 Korpus Armijny
• 73 Korpus Armijny
• 78 Korpus Armijny^[2].